Droevig

Gisteren morgen vroeg werden we gebeld met het droevige bericht dat Abe's vader gisteren nacht is overleden in het ziekenhuis in Kaapstad. Hij was erg ziek, maar zo'n bericht komt toch altijd onverwachts. We hebben gehuild, we hebben gepraat, we hebben gelachen, want dat was Abe's vader overal grapjes om maken. Ik ben dan ook erg trots op Abe hoe hij alles oppikt en regelt voor de begravenis, het is echt een zegening om naast hem en de familie te mogen staan om ze te supporten. Zondag zal de begravenis wezen. Om 1 uur zal er een dienst bij hun eigen huis zijn, vervolgens gaan we om 2 uur naar een zaal voor de dank- en afscheidsdienst om daarna Abe's vader te begraven. Dat zal moeilijk zijn, maar we weten dat God met ons mee gaat.

pragtig meisie kind!!!!!

Is ze niet mooi?!?!? Geweldig toch, wat een wonder. Van morgen om half 9 is Cassiny Alexis Baardman geboren. We zijn trots als uncle Abe en auntie Mirjam. Zoals je ziet niet alleen wij, maar Petrolene (gelijk al een echte mamma hoor) is ook baie trots. Oma kon niet stoppen met glimlachen en Macy-Lee was niet weg te krijgen bij haar nieuwe nichtje. Het gaat goed met Petrolene, het was een zware, lange bevalling. Gisteren avond gingen we nog even bij haar kijken in het ziekenhuis, toen zei ze: breng me alsjeblieft chocola, ik heb er zo'n zin in. Ik moest zo lachen, nu zie je maar weer: Dan zit je aan de andere kant van de wereld, maar vrouwen zijn toch overal hetzelfde!!!!
Cassiny doet het erg goed, ze heeft mooie lange zwarte haren en lange nagels! Weet je wat het mooie is, dat wist ik eigenlijk niet, ze heeft nu nog een hele lichte huidskleur. Alleen rondom haar nagels tot de eerste vingerkootjes heeft ze al echt die mooie donkere bruine kleur. Langzaam maar beetje zal ze verder bij kleuren.

vakantie verhalen van de kids

Dit is wel even wat anders dan mijn klasje in Ede. Ik ben vandaag voor het eerst een hele dag naar school geweest om te kijken hoe het reilen en zeilen gaat. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Alleen al waar de kinderen over praten. De zomervakantie is over dus we hadden een gesprek over de vakantie wat de kinderen al dan wel niet hebben gedaan. Verhalen....wowie. Bij de een was er een slang in huis die pappa had doodgemaakt, bij de ander had de vader een wildzwijn geslacht en een van de vaders was uit de boom gevallen omdat hij dronken was, toen had zijn dochter hem maar even geholpen. Dit zijn zomaar drie verhalen waar we het vanochtend over hebben gehad. Wat een ander belevingswereld voor die kids dan in nederland. Ik had ook een praatje met mijn collega waar ik nu vooral in het begin mee samen ga werken om het afrikaanse onderwijssysteem en de taal beter te leren. Dan hoor je achtergronden van de kids. De ene jongen heeft gezien dat zijn vader zijn moeder doodstak, een andere jongen is niet helemaal goed in zijn hoofd en kan slecht praten omdat zijn vader hem met een hamer voor zijn hoofd heeft geslagen in een ruzie, kinderen die al op 6, 7 jarige leeftijd roken en drinken. Die krijgen dat gewoon aangeboden door de grotere kinderen. Een van de eerste lessen die mijn collega gaf aan de kids was het lichaam en het verschil tussen jongens en meisjes. En prive lichaamsdelen waar niemand aan mag komen. En dit is hard nodig hier op school, want de kids worden misbruikt. Wat een gebrokenheid in die kinderen. Wat een mooi beroep heb ik dan, wat een zegening en een grote uitdaging om daar op school te mogen werken. Ik zie er naar uit om volgende week echt te starten, maar ik zal elke dag om wijsheid mogen bidden om op de juiste manier met de kids om te gaan. Ik zal volgende week wat foto's op de site zetten. Van mijn kleine houten klaslokaaltje en de super mooie kids.

stil...

Het is stil in huis, erg stil. We hebben mams en Joop zondagavond uitgezwaaid op Kaapstad. We hebben wel een paar tranen moeten laten. We hebben een erg goede tijd met elkaar gehad, maar het lijkt me zo heerlijk als ik gewoon af en toe eens bij mijn mams op de thee kan of gewoon eens gezellig kan winkelen. Maar ok, het is goed zo. Het was een rijkdom om ze 3 weken om ons heen te hebben en leuke dingen te doen. Nu begint de realiteit weer.
Het is bijzonder, het is een wonder. Ik heb zitten denken wat ik in dit nieuwe jaar zou willen doen. Want alleen huisvrouw, nee. Er kwamen 2 dingen op mijn pad zonder dat ik er zelf iets voor hoefde te doen. De manager van de padstal (toeristische winkel langs de kant van de weg inclusief een restaurantje) in Montagu wilde me wel spreken en de manager van de farmschool in Ashton belde me op dat ze met me wilde praten. Ik had dus keus. Maar dan begint mijn hart toch wel sneller te kloppen als ik aan de kindertjes denk. Dus gisteren ben ik met de manager van de school wezen praten. Ze wilt me erg graag hebben. En precies wat ik leuk vind. Werken met de jonge kinderen in de leeftijd van 4-6 jaar. De taal is nog een beetje een probleem. Ik kan al aardig afrikaans babbelen, maar echt om les te geven en alle kids allemaal en altijd te verstaan..........ik weet niet hoor. Dit wordt een grote uitdaging. Eerst ga ik dus ook samenwerken met een andere leerkracht totdat ik de taal echt goed heb opgepikt. Ik vind het echt rete spannend. Eigelijk te spannend. Maar om verder te komen moet je stappen ondernemen. En dit is echt een cadeautje uit de hemel. Ik heb er niks voor hoeven doen. Het mooie is van deze school is dat christenen deze school zijn begonnen met een visie om de kinderen van de farmers goed onderwijs te geven. Farmers werken bij de witte boeren en worden soms erg slecht behandeld. Ze wonen in kleine huisjes op de boerderij. Terwijl de apartheid en slavernij is afgeschaft lijkt het nog steeds of het leeft. Ze zijn arm en hebben bijna niet de mogelijkheid om uit deze situatie te stappen. Nu de kinderen goed onderwijs krijgen geven we ze een kans om uit te stappen. Het is wel bijzonder dat ik als blanke daar kom werken. Alleen al door te zijn wie ik ben kan het de kinderen aan het denken zetten. Morgen om 12 uur ga ik voor het eerst op de school kijken en dan moet ik even geduldig zijn en moet alle papieren rompeslomp geregeld worden. Maar ik ben dankbaar dat ik iets in het vooruitzicht heb.

trouwring of toch niet?!

Na twee maanden begaf de trouwring van Abe het al. Iest klopt er niet. De ring bestaat eigenlijk uit 3 delen wat aan elkaar vast zit. 2 delen begonnen los te raken en je kon er dwars door heen kijken. Als je nu 35 jaar bent getrouwd ok, dan kan ik het nog snappen, maar nu al, na 2 maanden! En dan doet Abe nog geen eens zwaar lichamelijk werk met zijn handen. Dit moet natuurlijk niet kunnen. Begin november hebben we de ring gestuurd naar de winkel. Ze moeten maar met een oplossing komen. Vandaag, dus na 2 maanden heb ik er maar eens achterna gebeld. Het verhaal is, de fabriek waar de ring vandaan komt is failliet. Naja, dat kan ik nu wel begrijpen. Gelukkig de winkel waar we de ring hebben gekocht niet. Maar sorry mevrouw: het gaat allemaal wat langer duren...... Ze hebben nu de ring naar een andere fabriek gestuurd om te kijken wat ze er aan kunnen doen. Ondertussen heeft Abe voor zolang hier even een ander mooie stalen ring gekocht, want mensen begonnen al te vragen: je bent toch getrouwd, waarom heb je geen ring? Abe's antwoord was dan altijd: hij is zolang even terug naar de designer. Klinkt goed he, de disigner. Het is nu dus afwachten, wanneer we en of we ooit de trouwring terug krijgen. Wie voelt zich anders geroepen om persoonlijk naar de winkel in Ede te gaan voor een klacht, haha. Wie durft........

de tafel!!!!

Es, je hoeft niet te wachten tot de webcam, hier een prachtige foto van onze tafel. We zijn er zo trots op. Vanavond zullen we ons eerste diner hebben met kaarsen, een wijntje en heerlijk bobotie. Jaja, we zijn vandaag precies 4 maanden getrouwd en het leuke is dat het alleen maar leuker wordt. In de hoek zien jullie onze mooie plant. Een schitterend cadeau van mams en Joop.

Op vakantie

Jaja, we vertrekken zo als Abe uit zijn werk komt. We gaan op pad met mams en Joop naar Tsitsikama, een schitterend mooi natuurgebied. Ze hebben daar een chalet gehuurd en blijven er tot woensdag. Wij gaan morgen weer terug, want de verplichtingen roepen. Neem maar eens een kijkje op de site: http://www.tsitsikamma.org.za/contact.htm. Voor liefhebbers die ons ooit eens komen bezoeken, ja, je kan hier bungeejumpen. Mega hoge brug, we gaan met alle plezier mee om foto's van jullie te maken.
Het gaat goed met ons. Ons huisje wordt steeds meer ons huisje. Gisteren hebben we onze eettafel opgehaald. Speciaal voor ons gemaakt van hout. Schitterend mooi, echt een zegening. Ook hebben we een kapstok, volgens mij het enigste afrikaanse huis die een kapstok heeft, haha. Je kijgt een Nederlander wel in Afrika, maar het Nederlandse niet uit de Nederlander. Volg je hem nog. Ons huisje is echt leuk, klein, fijn en knus. Wees welkom!!!!

paparatzzi

Hahaha, mamma als paparatzzi........wat hebben we genoten in kaapstad. Maar als allereeste: een knallend mooi 2008 voor jullie allen. Ga voor het beste samen met God! Bedankt voor al jullie lieve berichtjes, kaartjes, emails etc. Het doet ons goed, erg goed.
In Kaapstad hebben we wat afgereden en bekeken. Van waterfront, lekker winkelen met mams, de tafelberg, kirstenbos; een schitterend mooi park, naar simonstown waar we hebben gepicknickt op een rots tussen de pinguins. En 31 december hebben we mams en Joop verrast op een heerlijke lunch in Spier, omdat precies een jaar geleden Abe mij daar ten huwelijk heeft gevraagd. Ze waren totaal verrast en ons was ek dikgevreet van die heerlyke kos. Trouwens we hebben heel wat afgegeten dit weekend. Het was totaal niet het menu van Sonja, maar wel erg lekker. We hebben bij auntie Gloria gelogeerd en zij is banketbakker.....je raad het al. Elke dag stond er een geweldig lekkere taart op tafel. En Afrika is het niet de gewoonte om 1 stukje te nemen, nee je neemt er wel 2 of 3 als het niet meer is. Heerlijk!!!! Maar ok, we zijn nu weer thuis dus we doen weer even normaal voordat we tonnetje rond worden. Oud en nieuw hebben we ook in Kaastad gevierd bij pastor gerhard en zijn vrouw. Wat een gastvrije mensen. Het was erg gezellig. Het nieuwe jaar begon goed, we krijgen ontbijt op bed en hij voor de lunch een afrikaanse braai voorbereid, mmmmm....weer zo lekker. We hebben dus erg genoten. Hoop dat jullie ook zo hebben genoten. My sis: happy, happy birthday, 3 dikke zoenen van ons.