dinsdag 30 december 2008

HELP!!! Ik barst.....

Ons wondertje groeit en groeit maar en gaat zo nu en dan behoorlijk te keer. Mijn buik beweegt dan alle kanten op, hier een bubbel dan daar weer een bubbel. Abe en ik kunnen daar echt van genieten. Gewoon even een paar minuten kijken naar die bewegende buik. Weten dat dat ons kindje is wat daar zo beweegt. Het maakt me aan het lachen, soms maakt het me ook stil. Gewoon van verwondering en dankbaarheid. Maaruh, ik begin overal te barsten :-). Ik word dikker en dikker en er komen overal barstjes op mijn buik. Ook de onderkant van mijn voeten bartsen uit elkaar. Mijn lijf wordt gewoon te zwaar voor mijn voeten, ze kunnen me bijna niet meer dragen. En dan moet ik nog 3 maanden! Ik heb nu al moeite om mijn schoenen aan te trekken, hahaha. Gelukkig is het hartje zomer en steek je zo met je voeten je slippers in. Zwanger zijn is geen peanuts, maar het is wel puur genieten.

maandag 29 december 2008

iets nieuws!!!!


Nog 2 dagen en dan begint 2009 alweer. Ik stond er nog niet zo bij stil, want oud en nieuw gaat nog steeds samen met kou, donker en oliebollen. Maar niks van dit alles in Zuid Afrika. Ik besefte het gisteren opeeens. Het zette me aan het denken. We waren naar de Hillsong church in Kaapstad geweet. Lekker feestje voor God! Maar die man had een zo'n krachtig woord en daar wil ik een stukje van delen.
'Blijf niet staan wat eertijds is gebeurd, laat het verleden rusten. Zie, Ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het, heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn, maak rivieren in de wildernis.' Jesaja 43:18-19
2009 komt eraan. Een nieuw jaar, vol nieuwe uitdagingen. 2008 was een goed jaar, maar ik geloof, 2009 wordt een nog beter jaar. God wil iets nieuws gaan doen. Wees niet bang voor het nieuwe dat gaat komen, maar strek je er juist naar uit. Zodat je niet blijft stil staan, maar er alleen maar mooier door wordt. Durf te springen!!!!
Ik besefte ook even hoe rijk we zijn geworden in 2008. We hebben twee nichtjes gekregen. Jael en Cassiny. Wat een wonder om dit te mogen mee maken. Wat een prachtige prinsesjes.


donderdag 25 december 2008

kerst




Met Abe aan onze zij
en met z'n allen op een rij
zijn wij helemaal blij!
Een heerlijke kerstdag hebben we gehad. Gisteren avond hebben we met de celgroep gebraaid en daarna hadden we een goeie dienst met z'n allen. Stil staan waar het nu echt allemaal om draait met kerst. Niet opgeslokt worden in het wereldje van cadeaus, eten, eten en eten. Vandaag stonden we op met een lekker ontbijtje op bed, kerst worship en een zonnetje. Heerlijk gepicknickt in de natuur en genieten, genieten, genieten. Het was echt een gezegende kerst.

dinsdag 23 december 2008

Puur genieten





gezellig, genieten, relax, lol

zondag 21 december 2008

vriendinnen weer herenigd




Jaja, vrijdagavond zijn mijn pabovriendinnetjes aangekomen op Kaapstad. Heerlijk om ze weer te huggen, te lachen en eindeloos beppen. Abe tussen die 4 vrouwen.......................... Het begon al goed op Kaapstad, een auto huren bij Avis, maar we waren niet de enigste. Gordon dacht ook een heerlijke vakantie te houden in Zuid Afrika. Verder genieten we van zon, bergen, braai, zwembad, alle indrukken en elkaar!! En babaatjie Baardman is ook lekker verwend :-).

woensdag 17 december 2008

De picknick


Gisteren hadden we een gezellig dagje met Marelize, Yeroslav en Nazar. Het was verzoeningsdag in Zuid Afrika en dat betekend een dagje vrij!!! We zijn er lekker op uit gegaan om aan het water, onder de bomen te picknicken. Heerlijke tomaatjes, worstjes, broodjes, eieren, yogurt, meloen, pruimen etc. had Marelize mee genomen in haar grote picknickmand. We hadden een onvoorstelbaar uitzicht over een groot meer met rondom bergen. Wat ontspannen en relax. Maar het was WARM, WARM, WARM. Wat zijn we dan gezegend met een zwembad in de tuin. Nadat we na ons avontuur oververhit, papnat gezweet weer thuis kwamen hebben Abe en ik eerst even een duik genomen in het zwembad om af te koelen. Misschien kan je je wel voorstellen: HEERLIJK!

Ons wonder


Verrast, ontroerd, dankbaar, trots en blij waren we toen we deze prachtige 4D foto van ons kindje kregen. Uren en uren kan ik er naar kijken, schitterend he! Zo mooi om te weten dat dit kindje over een paar maanden bij ons in de armen mag liggen. Dat God ons dit prachtige wonder toevertrouwd. Het maakt ons alleen nog maar meer opgewonden.

maandag 15 december 2008

25 weken


DE beloofde dikke buiken foto. Ons wondertje gaat aardig te keer, wat een heerlijk gevoel dat er leven in je zit. Zo bijzonder! Nog 15 weken te gaan!!!

woensdag 10 december 2008

spinnen, vocht, stank

Ik ben zo blij. De vloer, de vieze vloer uit ons voorpoortaaltje is weg, weg, weg. We hebben hem vanavond eruit gehaald, naja we....... vooral Abe. Het was zo vies en vochtig. Het stonk en stonk en stonk. Elke ochtend zaten er weer overal spinnenwebben. Na de vloed van vorige maand is het eigenlijk niet meer goed gekomen. De lekkage was zo erg dat het de vloer helemaal heeft aangetast. De vochtigheid en viezigheid en schimmel kon niet weg. Nu we de vloer er uit hebben gehaald kwam er een laag vieze beschimmelde kranten te voorschijn (logisch dat het zo verschrikkelijk stonk) en daaronder een bakstenen vloer. Nu afwachten, morgen zal langzaam de laag bakstenen droog raken en de vocht, stank en spinnenwebben hopelijk verdwijnen. Het dak is gelukkig al voor een gedeelte gemaakt en de huisbaas heeft te horen gekregen dat hij het dak vergoed krijgt door de verzekering; dus ik zou zeggen ACTIE! Zodat ons voorpoortaaltje mooi blijft. Voorlopig houden we de bakstenen vloer zoals hij is. Best knus, een soort straat in je eigen huis, hahaha. En dan misschien ooit, wat onze droom is, een mooie laminaat vloer.

Tis stil aan de overkant.............

Ja, misschien heb je dit al wel gedacht. Je hebt helemaal gelijk, het is behoorlijk stil aan de overkant :-). Ons internet heeft er meer dan een week uitgelegen. En dan woon je dus echt in Afrika. Dat is niet een twee drie geregeld. Zo'n call center waar het dan meer dan een uur duurt voordat je iemand aan de lijn hebt. Dan krijg je iemand aan de lijn die er geen drol verstand van heeft en je niet kan helpen, zeggen wij dat het aan de externe computer ligt, maar hun dat absoluut niet willen weten, want het probleem ligt echt bij onze modem. Maar na uiteindelijk een week van bellen, wachten en regelen geven ze toe dat het toch aan hun externe computer ligt. Om moe van te worden. Maar hij doet het weer!!!! Hoezee!!!
Het gaat goed met ons in het Afrikaanse land. De tempraturen zijn behoorlijk gestegen en het was een paar dagen rond de 37 graden. Misschien denk je: lekker!!! Maar dat is niet meer lekker hoor, het is gewoon peentjes zweten bij elke stap die je zet. Dankbaar, zo dankbaar voor onze airco!!! Als het zo warm is blijf ik zoveel mogelijk binnen in ons heerlijke huisje met airco. Met ons wondertje gaat het ook goed. Mensen vragen om een dikke buiken foto, haha. Ik zal er binnen kort een plaatsen. Ons wondertje is nu 31 cm en weegt 700 gram. De zwangerschap vraagt wel veel van me en moet het echt wat rustiger aan doen. Soms heb ik het gevoel alsof mijn armen en benen wel 100 kilo wegen. Dus verplicht relaxen en een boekje lezen. Abe is gelukkig de beste man en helpt me aan alle kanten als hij uit zijn werk komt en ik echt even niet meer kan. Het is zo mooi om samen te kunnen groeien naar het pappa en mamma worden. We genieten er heel erg van!

vrijdag 28 november 2008

need and desire

Need and desire (nood en verlange), dit is iets wat ik heel sterk van Abe heb geleerd in Zuid Afrika. Iets moois, iets waardevols. In Nederland ben je niet zo heel erg of op een ander vlak bezig met deze woorden. Tuurlijk heb je in Nederland zo je noden en je verlangens. Maar hier komt het zo sterk naar boven. Je ziet het in de mensen om je heen en zelf maken we het ook regelmatig mee. Abe en ik praten er regelmatig over en hij heeft me echt geleerd om in dit opzicht op God te vertrouwen. God zal je noden voorzien en je verlangens mag je zeker naar Hem uitspreken, maar zal niet altijd meteen gelijk gebeuren. Nou, een van mijn verlangens was een zitzak!!! Als je mij kent in huize Maat, had ik zo'n heerlijke bruine zitzak waarin ik uren heb gezeten aan de telefoon met Abe. Op die zak zijn vele gesprekken gevoerd, tranen zijn gevallen en heb ik heel hard mogen lachen, helaas kon ik hem niet mee nemen. Nu krijgen we het, in Worcester staat er altijd op de hoek van de straat een man die zitzakken en kastjes verkoopt. Sinds ik dat heb gezien heb ik altijd al gezegd (ik was nog geen eens zwanger); ooit wil ik voor ons kindje zo'n schatig klein zitzakje hebben. Gisteren is mijn verlangen uitgekomen. Ik vind het helemaal geweldig, een felgroen kinderzitzakje staat er nu bij ons in huis te pronken. Leuk, leuk, leuk!!!!

dinsdag 25 november 2008

pappa verft!!!!!!!!!!!

Pappa is vanavond druk bezig om voor mij een mooi kamertje te maken. Samen met zijn vriend Sammy verven ze de kamer lime groen en wit. Het wordt heel erg mooi. Lekker vrolijk. Pappa is helemaal enthousiast om dit voor mij te doen, het maakt hem trots. Ook hebben pappa en mamma al een ledikantje voor mij gekocht, die gaat pappa ook nog voor mij wit verven. Van de buren hebben we rieten rolgordijntjes gekregen tegen de zon en daar hangen we dan lime groenen gordijnen voor. Als het helemaal klaar is zal mamma weer een paar mooie foto's voor jullie maken. Zodat jullie allemaal mee kunnen genieten van mijn kamertje. En als jullie langs komen, mogen jullie ook in mijn mooie kamer slapen hoor. Dan slaap ik gewoon voor een paar nachtjes of weekjes gezellig bij mijn pappa en mamma.

vrijdag 21 november 2008

email adres

Lieve allemaal
Misschien dacht je al, ik hoor helemaal niks meer van de familie Baardman. Nou, weet je, ik heb ontdekt dat veel van mijn mailtjes gewoon niet aankomen. Ik heb vele mailtjes gestuurd, maar veel van jullie hebben nooit iets gekregen. Hoe dit kan????? Ik zou het niet weten. Ook geen zin om een of ander onderzoek in te stellen waar ik alleen maar gefrustreerd van word.
Dus de oplossing, ik heb gewoon een nieuw email adres aangemaakt bij gmail. Mijn nieuwe emailadres is vanaf vandaag: mirjambaardman@gmail.com Ik ga weer mijn best doen in de loop van volgende week eventuele mailtjes te beantwoorden of gewoon gezellig een mail te sturen, maar geef me even de tijd. Want ik loop dus nu behoorlijk achter.

woensdag 19 november 2008

De beste uitvinding....

Wasmachine, dat is toch wel een hele goede uitvinding. Nu hij stuk is en het op zijn afrikaans gaat totdat er iemand komt kijken, gemaakt wordt of dat we een nieuwe krijgen......... dat is niet gelijk geregeld. En ook niet iedereen hier heeft een automatische wasmachine, dus dat is allemaal niet zo simpel. Dan heb ik toch een schat van een schoonmoeder, ze heeft onze hele wekelijkse was weggewerkt, half automatisch en half met de hand. Dat noem ik pas werken, daar heb ik echt bewondering voor. En dit alles doet ze zingend en fluitend. Vandaag ben ik zelf begonnen met de hand was.... ik ben een hele tijd bezig geweest, voelde me op en top Afrikaan en krijg echt waardering voor zoveel mensen. Zeker de helft van de Afrikanen heeft geen wasmachine, hoe verwend voel ik me dan en wat voel ik me raar dat ik loop te zeuren over en paar handwasjes. Er zijn moeders die de was moeten doen van hele gezinnen en altijd met de hand. In de zomer en de winter. Toch hoop ik maar dat onze wasmachine weer snel werkt, tot die tijd is het schrobben met de hand.

vrijdag 14 november 2008

Ravage

Langzaam maar beetje durft de zon weer door te komen en verdwijnen de hoosbuien in af en toe nog een spatje. Maar dan wordt het pas duidelijk hoeveel ravage de regen en wind heeft aangebracht. We zijn blij en dankbaar dat alleen ons dak een beetje heeft gelekt, want als we in de dorpjes rondom ons kijken, verschrikkelijk! Huizen die totaal zijn beschadigd, ingestort of ondergelopen. De oogst die voor gedeeltes is mislukt, wat een crisis is voor de werkgelegenheid, geen werk, geen geld, dus geen eten. Delen waar geen water en electriciteit is. Gerda onze Nederlanse vriendin zit vast in Montagu ze kan geen kant op. We zouden haar eigenlijk morgen naar het vliegveld brengen, maar ze zit vast en opgesloten omgeven door water, water en nog eens water. Bruggen zijn totaal weggeslagen en wegen kapot. De weg naar Montagu waar Abe elke dag overheen gaat is kapot. Ze zeggen dat het zeker 2 weken gaat duren voordat de weg en de brug allright is. Dus Abe zal 2 weken niet kunnen werken in Montagu en zal overgeplaatst worden naar Robertson. Ook de hot springs, onze favourite plek om te ontspannen in warm water baden in de bergen, is voor een groot deel verwoest. Als je dit leest en ziet op het nieuws word je alleen maar stil en beseffen we hoe gezegend we zijn met ons huisje.

donderdag 13 november 2008

Bridge to Montagu West South Africa

Help, we overstromen!!! De rivieren raken overvol en we kunnen het dorp niet meer uit. De wegen zijn afgesloten. Abe moest werken Robertson, maar binnen 2 uur stond hij weer op de stoep. De situatie is hectisch, maar ons huisje staat hoog, niet helemaal droog want het lekt aan alle kanten. Maar ok. Abe heeft ook maar even wat eten gekocht zodat we genoeg hebben voor de komende dagen. Ondertussen is deze brug op het filmpje helemaal weggeslagen en zitten de mensen van dat gedeelte van Montagu opgesloten.

woensdag 12 november 2008

oorvloed van water!!!!


Wat n onglooflike dag soos vandag. Vanoggend is ek rustig soos gewonlik na werk, maar moes
teen 11:30 dringend terug na die huis. Die rede hiervoor is dat dit sedert gisteraand n groot bui reen uitgesak het en die riviere sy wal oorstroom het en daarom moes ek en my kollegas terug na die huis. Die weg na Montagu en Ashton is gesluit en moes ons dringend na die huis of ons moes oorslaap dalk in Montagu. Op die foto's hier is in Ashton in die dorp is die water al by die brug en daar is nog 60% reen wat moet val. Dit was n baie interessante dag, maar weereens
ongelooflik. Groete uit n nat Ashton, want dit bibber en beef hier.

20 weken

Wat gaat dat vlug, we zijn al weer op de helft van onze zwangerschap. We genieten er enorm van en alle kwaaltjes nemen we maar voor lief. Nu ontdek ik nog meer hoe Nederlands ik ben, hoe Nederlands ik denk en wat voor Nederlandse gedachten ik heb van een zwangerschap en de eerste 2 jaar van een kind. Sjonge, dat ligt over het algemeen ver van de afrikaanse gedachten vandaan. Soms zie ik dat als verrijking, waarom doen we het in Nederland zoals we het doen? Daar ooit over nagedacht. Veel dingen doe je uit gewoonte of gewoon omdat iedereen het doet. En soms is die verrijking ver te zoeken en voel ik me alleen staan met mijn gedachten. Alleen al een voorbeeld, waar koop je alle spulletjes? In Nederland zou ik al gelijk naar de HEMA, de IKEA, de H&M en een of andere baby zaak rennen, maar hier?!?! Ik weet het niet zo goed en Abe net zo goed ook niet. En wat heb je allemaal nu nodig? Hier hebben de mensen een badje, een luiertas, flesje, deken, luiers en een paar kleren en natuurlijk allerlei soorten medicijnen en zalfjes (dat is typisch afrikaans). Dat is alles. Maar in Nederland heb je verschrikkelijk veel nodig. Wat is nu echt nodig? En wat willen Abe en ik hierin. Een ding, zowel de kinderen hier als in Nederland worden allebei groot. Kijk maar naar Abe en mij, wij zijn allebei gezond groot. Gelukkig is Abe heel makkelijk en begrijpen we elkaar, maar antwoorden op mijn vragen heeft hij ook niet. De mensen hier zijn alleen al verbaasd over mijn zwangerschapsbroeken, dat hebben ze nog nooit gezien en vinden ze een fantastische uitvinding. Gisteren met mijn schoonmoeder en Macy-Lee naar tweede hands zaakjes geweest voor houten ledikantjes. Dit is ook schaars, want veel mensen hebben hun kind gewoon bij ze in bed voor jaren. En als je op internet gaat google zie je veel van die reisledikantjes. Maar we hebben er een gevonden en als we hem schuren en mooi verven zal het een plaatje zijn. Abe gaat vandaag even kijken en dan nemen we hem maar gelijk mee. Ja, een hele ervaring dus om in een andere cultuur zwanger te zijn. Maar in dit alles heb ik geleerd dat ik vooral mezelf moet blijven en dat Abe en ik samen beslissen. Alle advies is welkom, maar hierin moeten we echt onze eigen cultuur gaan opbouwen.

zondag 9 november 2008

Vervelen?!?!




Vervelen, dat is er even niet bij. Nu al weer een week terug uit Nederland en we zijn behoorlijk bezig geweest. Leuk, uitdagend, verwarrend, indrukwekkend. Ik beleef even opnieuw een cultuurshock. Ik word stil gezet bij de realiteit van het leven, stil gezet tussen de grote verschillen van Nederland en Afrika. En dit raakt me diep. De schrijnende armoede, heel veel mensen die het zo zwaar hebben, de slechte leef omstandigheden, de drank, drugs en zwangerschappen, vele kinderen maar geen vaders. En aan de andere kant zijn de mensen zo dankbaar voor wat ze hebben. Sjoh, ik moet het echt weer een plekje gaan geven en ik merk dat dit niet vanzelf gaat.
Donderdag en vrijdag ben ik naar de Rietvlei school geweest samen met Gerda. Zij werkt daar al 3 maanden als vrijwilligster aan het project: Zuid Afrika, mijn land mijn toekomst! Het is een arme boeren schooltje, waar het kind echt kind kan zijn. Waar de sfeer zo gezellig en veilig is. Terwijl de situatie van de kinderen thuis bar slecht is. Geweldig om daar even deel van te mogen zijn, ik heb genoten. Ik heb samen met Gerda en de twee juffrouws het project mogen afronden. Vrijdag waren alle ouders en verschillende andere mensen uitgenodigd om naar de voorstelling en de kunst expositie te kijken. De kinderen hebben gedanst, muziek gemaakt, gedichten voorgedragen, gezongen, schilderijen gemaakt, van klei kettingen gemaakt etc. Zo leuk om de kinderen blij en enthousiast te zien. Kinderen die cognitief heel zwak zijn, maar zich wel helemaal kunnen geven in de kunst. Ieder kind heeft iets eigens, ieder kind heeft zo zijn talenten wat je kan ontwikkelen, waardoor je zefvertrouwen in het kind kan opbouwen. Een woord: geweldig! Als afsluiting hebben we heerlijk met ekaar gegeten en natuurlijk echt afrikaans: potjie kos, braai, brejani, kerriekos, mmmm lekker!

dinsdag 4 november 2008

Nieuws van ons wondertje

Met tranen in zijn ogen rijdt trotse pappa Abe weer richting huis. Tranen van ontroering, van blijdschap. We komen net terug van de verloskundige en hebben ons kindje weer mogen bewonderen. Terwijl ons kindje de laatste 2 weken druk bezig is met de ene salto na de andere was het wel heel bijzonder om ook de armpjes, vingertjes, neusje, hoofdje, knieen, beentjes, buik, ruggenwerf etc te mogen zien. De verloskundige kon er maar niet over uit hoe mooi ons kindje is, hoe prachtig mijn buik is, ja, als je een Baardman met een Lodder kruist en je laat het helemaal aan God over........ een prachtig wonder dus wat erin mij groeit. De verloskundige zei ook dat het een groot kindje is, niet vet, gewoon groot en al ver ontwikkelt. We mogen ervan uitgaan dat ons babaatjie wel iets eerder zal komen. Hij heeft de uitgerekende datum maar een week vervroegd naar 21 maart. Maar we zien wel, als ons kindje er klaar voor is om de wereld te gaan ontdekken, meer dan welkom, wil ons kindje nog langer bij mij in de buik blijven, dan heeft ons wonder die bescherming nog even nodig.

maandag 3 november 2008

Thuis




Geweldig, wat hebben we een goede tijd gehad in nederland. Zo bijzonder om twee hoogtepunten te mogen mee maken. Jael, ons mooie nichtje is op 18 oktober geboren. Wat een wonder dat we zo bij haar eerste dagen in het leven erbij te mogen zijn. En Lyske en Bart zijn op 10 oktober getrouwd, wat een geweldige dag was dit. Verder zijn we naar een paar lieve vriendjes en vriendinnetjes gereisd, heerlijk om jullie weer te huggen, te zien, te kletsen, te lachen en te huilen. En natuurlijk ons lieve familietje waar we met open en armen werden ontvangen. Wat zijn we door jullie verwend zeg!!! We hebben heeeeeeeeeeel veeeeeeel gedaan, maar dat ga ik maar niet allemaal opschrijven. We zijn erg dankbaar voor de tijd die we hebben gehad. Het is alleen omgevlogen. Sorry als we mensen hebben teleurgesteld, we wilden graag nog meer lieve mensen opzoeken die veel voor ons betekenen, maar de tijd was te kort.
Na een goede vlucht zijn we weer thuis. Thuis?!?!? Het voelt allemaal nog een beetje raar. Net alsof ik nog steeds op vakantie ben, alleen dan in mijn eigen huis. Het mooie warme weer speelt daar ook een rol bij. Van de kou en dikke jassen in een zonnig land met korte broeken en hempjes. Nu Abe vandaag weer is gaan werken moet ik echt mijn plekje weer terug vinden. Dat zal wel weer even tijd en een paar tranen kosten. Maar ik zie ook dat het goed is om terug te zijn. Mensen hebben ons echt gemist, gisteren hadden we ook gelijk weer een ministry avond, opdit moment horen we gewoon hier in zuid Afrika. God wil ons hier en nu gebruiken en dat is gewoon geweldig!

zaterdag 27 september 2008

Elke dag weer anders


Weer een bijzondere dag gisteren. Ik ben gezellig de hele dag met Gerda opstap geweest. Gerda is een Nederlandse vrouw die voor 3 maanden vrijwillegerswerk doet hier in Zuid Afrika. 2 dagen werkt ze op de Wakkerstroom school en 2 dagen op de Rietvallei 2 school. Een ontzettend leuk en gezellig mens. Gisteren ben ik een dagje met haar mee geweest naar de Rietvallei school. Ze doet daar een kunstproject op school over mijn land, mijn toekomst. Het raakte me diep deze school. Het is net als mijn oude school een farm school. Maar deze school staat op schaal nummer 1 en dat betekend dat het een van de armste scholen is. Hoe hoger je schaal, hoe rijker je school. Ze krijgen bijvoorbeeld maar 10000 rand van de regering, waar ze dus zelfs ook hun schoonmaakmiddelen van moeten kopen. 10000 rand lijkt veel, maar het is maar 1000 euro voor een heel jaar!!!!! En daar moet je dus alles van doen. Het is een klein schooltje met 21 kinderen. Het is in de middel of no where. Je rijdt 11 km lang op een stoffig, zand pad met kuilen en gaten en overal zie je bosjes en bergen. En dan opeens staat daar een klein schooltje. Dit schooltje is zo belangrijk voor de farmkids. Anders moeten ze in het dorp naar school, maar hoe moeten ze daar ooit komen. Er is geen geld voor vervoer. Dit schooltje heeft twee leerkrachten. Erg enthousiaste leerkrachten. Deze kinderen worden met zoveel liefde behandeld en ze worden bevestigd in wie ze zijn. Wat juist voor deze kinderen, die in zeer armoedige omstandigheden wonen, erg belangrijk is. Ja, het raakte me diep, geweldig wat deze leerkrachten doen, ze maken een groot verschil voor de kinderen. Ik ga er zeker weer terug en heb ze een voorstel gedaan om een kleutergroep te starten, wat zoveel zal toevoegen tot deze kinderen. Maar dat moeten we nog maar even afwachten, ze zouden graag willen, maar dan moeten ze 12 kleuters zien te krijgen.
Na deze bijzondere ochtend heb ik met Gerda nog lekker een beetje geshopt in Montagu en zijn we naar haar cottage gegaan om eten te maken. Heerlijk hollands, aardappels, groenten en vlees! Rond een uurtje of 6 kwam Abe en hebben we een gezellig avondje met elkaar gehad.

maandag 22 september 2008

Baie dankie!

Lieve allemaal
Wat een ontzettende lieve, overweldigende reacties hebben we van jullie gekregen. Dank jullie wel! Het doet ons goed en maakt ons alleen nog maar meer opgewonde over ons wondertje. Echt een teken dat ons wondertje niet alleen bij ons meer dan welkom is, maar ook bij jullie. Regelmatig sta ik verstelt of moet ik heel hard lachen om de afrikaanse reacties en tips die we krijgen. Hier volgen er een paar:
* heel veel bananen eten, dan krijgt je kind een mooie huid
* iets wat jij veel eet, zal je kind later ook veel eten
* of juist andersom, eet jij geen vlees tijdens je zwangerschap, zal je kind later ook geen vlees eten
* vooral geen chocola eten, kan allergie geven voor je kind (ik hoop dat dit een fabeltje is)
* je man kan opeens veel meer gaan eten
* onthou; je bent vooral niet ziek, maar gewoon lekker zwanger
* heb je een kleine schoenmaat dan kan je niet natuurlijk geboorte geven, maar wordt het zeker een keizersnee
Nu de grote vraag; waar of niet waar??????
Nou, we eten maar gezond en blijven af en toe toch nog genieten van een heerlijk stukje chocola en gelukkig ik heb schoenmaat 39, dus niet al te klein haha. Nog meer tips zijn altijd welkom hoor!

donderdag 18 september 2008

Ons kleine wondertje


Wij zijn inverwachting!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Een klein Baardmannetje is onderweg. Zo onvoorstelbaar mooi, zo bijzonder om je kindje voor het eerst te zien, om het hartje te hoor kloppen. Wat een wonder, echt een cadeau van God! Het gaat goed met pappa en mamma. We zijn erg opgewonden. Pappa is heel lief voor mamma. Ze wordt af en toe wel een beetje verwend hoor :-). We zijn nu 3 maanden zwanger, ondanks de normale zwangerschapskwalen (mensen, ik ben nog nooit zo vaak in mijn leven naar de wc geweest), gaat alles ontzettend goed en genieten we enorm. 29 maart zijn we uitgerekend. Op de eerste foto is ons wondertje 5 weken oud en 14 mm groot, rechts in het zwarte gedeelte zie je de baby. Op de tweede foto is ons wondertje al 3 maanden oud en 56 mm groot. We zien er naar uit om mijn nu al bolle buikje aan jullie te laten zien.

dinsdag 16 september 2008

weer even terug



Weer even terug op school. Geweldig om de kinderen weer te zien, ze hebben toch wel een bijzonder plekje in mijn hart. Heerlijk gekletst en gespeeld met de kinderen. Gisteren ben ik langs geweest om allerlei foto's te maken van de school, de kids en hun leefomgeving. En daar ga ik dan weer een powerpoint van maken om de kinderen in Nederland te leren hoe het leven aan de andere kant van de wereld kan zijn. De school van mams heeft een sponserloop gehouden voor de kleuters van Wakkerstroom om allerlei onderwijskundig materiaal te kopen, want veel wat ze hebben is stuk, lelijk of het is er gewoon niet. Dus Abe en ik gaan daar naar school en we gaan ook terug naar mijn oude schooltje in Ede. We vinden het erg leuk om een stukje wat ik heb geleerd hier in Afrika, weer terug te kunnen geven in Nederland. We zien er naar uit, maar eerst die powerpoint in elkaar zetten..... :-)

dinsdag 9 september 2008

Ken je dat gevoel?!?!?

Soms kan ik zomaar opeens heeeeeeeeel blij worden. Ken je dat gevoel, heerijk gewoon. Gisteren liepen we in de supermarkt en net als overal ter wereld wordt het leven steeds duurder. Je loopt met je winkelwagentje tussen alle rijen door, pindakaas, rijst, gehakt, uien etc. Totdat je opeens op de fruitafdeling komt. Altijd weer verrassend hier in Afrika....jaja net als gisteren, daar had ik even mijn gelukzalige momentje. Een kist vol ananassen, zakken vol sinaasappels, bergen bananen, mmmmm....loopt het water al in je mond. En het leuke is, let op: verse ananas 20 cent per stuk!!!!! 15 bananen voor 80 cent en een zak sinaasappels met zeker wel 50 stuks voor 70 cent. Mmmm...met die vitamientjes komt het deze week wel goed!

maandag 8 september 2008

1 jaar getrouwd!!!


2 is beter dan 1! Dit hebben we het afgelopen jaar zo sterk ervaren. We waren zondag een jaar getrouwd. De tijd is vliegensvlug gegaan. We hebben zo ontzettend genoten van dit jaar met vallen en opstaan en we zijn er samen alleen maar sterker en mooier door geworden. Ik ben God zo dankbaar voor zo'n mooie, geduldige, lieve, grappige, brede man in mijn leven. Een heerlijke vent gewoon! We hebben het zaterdagavond dan ook goed gevierd. Bedankt mams en Joop voor dit cadeau!!! We zijn heerlijk uit eten geweest. En tuurlijk, als er slakken op het voorgerecht staan kan Abe ze niet weerstaan, hahaha. Naja, hij liever dan ik. We werden heel speciaal behandeld, allemaal bloemen op de tafel en een drankje van het huis. Dat maakt het wel dat je je even heel speciaal voelt samen met je mannetjie. En vrijdagavond kregen we nog een cadeau van vrienden hier in Zuid Afrika, we mogen aankomend weekend samen een nachtje erop uit. Ze hebben een plek voor ons geboekt in een prachtig guest house. Wat een zegeningen!!! We zien er heel erg naar uit. Even weg uit Ashton, even weg van alles en iedereen. Even helemaal samen genieten!

vrijdag 5 september 2008

Hmmm

Probeer je zo zuinig mogelijk te leven, gaat de huur opeens 10 % omhoog. Das balen!

donderdag 4 september 2008

Culturen

Wat voel ik me bevoorrecht om in een andere cultuur te mogen wonen. Het is zo boeiend, leerzaam en uitdagend. Hier in zuid Afrika kom ik niet in aanraking met 1 cultuur, maar dit is een land dat rijk is aan vele verschillende culturen. Ik probeer uit alles iets moois te leren. Zo waren we gisteren naar een rouwdienst. De vrouw die aan AIDS is overleden komt uit een zwarte familie, een Xhosa familie. Van het moment dat ze is overleden tot de begravenis is er elke avond een dienst bij het huis. Maar voordat de dienst begon ging Abe er al heen om het testament voor te lezen. Het is een traditie dat de hele familie daar dan is, zodat iedereen het kan horen en vragen kan stellen. Ik ben zo trots op Abe dat hij dan als bank man ook daarin iets mag betekenen voor de familie en ze advies kan geven. Daarna begon de dienst. Mensen, zoiets heb ik nog nooit mee gemaakt. Het was feest, echt waar. De manier hoe ze worshippen, wat een diepte, wat een blijdschap, wat een geloof. Ik was diep geraakt en totaal bemoedigd. Ik ging er heen om hun te bemoedigen, maar ze hebben mij bemoedigd. Zo mooi! Zaterdag zal de begravenis zijn, Abe heeft me al gewaarschuwd, de dienst zal uren duren. Maar met zo'n hartsgesteldheid van de familie, ze nemen intens afscheid, zo mooi, zal het alleen maar erg positief zijn. En kunnen we iets dieps uit de Xhosa cultuur leren.

dinsdag 2 september 2008

huwelijkscursus



Jaja, dit weekend hadden we een huweijkscursus. Was erg goed. Ongeveer 2 maanden geleden hadden we een vrouwenavond bij ons thuis. Was leuk, was gezellig en we hebben heel open met elkaar gepraat. Maar hoe verder de avond vorderde hoe meer ik geshockt raakte. Deze vrouwen waren zo negatief over hun huwelijk, ik schrok van de verhalen die ze vertelde. In je huwelijk is je man je beste vriend, maar door de verhalen heen leek het wel of deze vrouwen de bediende zijn van hun man. Het is zeker een stukje cultuur, maar deze vrouwen gaan er gebukt onder. Ze genieten niet, hun man is niet hun beste maatje en het is bijna elke dag weer een strijd. Deze echtparen hebben onderwijs nodig, hoe ziet God een huwelijk? Na de vrouwenavond heb ik er met Abe over gepraat en hebben besloten om actie te ondernemen. Wij zijn op dit moment nog niet het juiste koppel om een cursus te geven, eerst moeten we zelf nog meer ervaring opdoen. Het is belangrijk om ook uit de praktijk te praten en niet alleen uit een boekje. We hebben een echtpaar uitgenodigd die een training heeft gedaan om huwelijkscursussen te geven. Ons huis was vol het hele weekend. Maar het was zo opbouwend, ogen zijn opengegaan, de echtparen waren zo bemoedigd. Geweldig! Dank U Jezus! Als we terug zijn uit Nederland zullen we weer een vrouwenavond organiseren en hier met de vrouwen over praten, want de behoefte is groot. Geweldig om dit te mogen doen.

woensdag 20 augustus 2008

Vlucht gekanseleerd

Mijn schoonzusje en ik staan midden in de winkel, daar gaat mijn mobiel. Sjoh, as je mij een beetje kent heb ik daar ZO'N hekel aan als ik in de winkel sta. Maar op een of andere manier neem ik vandaag toch de telefoon op. Mijn mannetjie!!!!!!!!!!!!!!! Dat is leuk. Hij zegt; je moet even mooi luisteren, ik heb een email van KLM gekregen en die ga ik even aan je voorlezen. Prima dacht ik. Maar het eerste wat ik hoor is: sorry voor het ongemak, maar uw vlucht is gekanseleerd. In die paar seconden kan er veel door een mens zijn gedachten gaan, onvoorstelbaar. Daar gaat Nederland, daar gaat al ons geld wat we vast niet terug krijgen....blabla...waarom denkt een mens dan altijd het negatieve? Gelukkig leest Abe gewoon door en mijn negatieve gedachten worden omgedraaid in een grote smile op mijn gezicht. Ze bieden een rechtsstreekse vlucht aan van KLM zonder enige extra kosten en op dezelfde dag. Waar we eerst in Johannesburg moesten overstappen en wachten kunnen we nu in een keer vliegen! Heerlijk zeg, we moeten wel gelijk reageren. Alleen op een of andere manier kan Abe niet in contact komen met het 0900 nummer, ligt dat aan Zuid Afrika? Maar David, bedankt dat je dit klusje voor ons hebt opgeknapt! Hier ons reisschema. Dan weten jullie wanneer we in Nederland zijn en we weer terug naar Zuid Afrika gaan:
KL 598 01OCT Kaapstad - Amsterdam 23h25 10h50 (zo, 2 OCT komen we dus aan)
KL 597 31OCT Amsterdam - Kaapstad 09h55 22h30
Tot snel!!!!

vrijdag 15 augustus 2008

Ministry

De mensen hier in Zuid Afrika zijn prachtig, maar soms kan ik zo huilen om het leven wat ze lijden. Zoveel gebrokenheid en armoede. Het zet me in vuur en vlam, het geeft me zoveel liefde. Maar soms weet ik niet wat ik er mee moet. Woensdag kwam er nog een vrouwtje naar me toe en ze gaf mij een appel, banaan en sinsaasappel. Ze is zo'n lief mens, maar haar omstandigheden...armoede en drankverslaafd. Het raakt me dan zo dat ze me die appel, banaan en sinaasappel geeft. Ze heeft zo'n goed hart, maar ze speelt met haar eigen leven. En waar is de grens voor mij om mensen te geven, eten te geven, kleren te geven. Mensen maken ook misbruik van je, ze weten ondertussen wel dat ik een zachtaardig persoon ben en ze zien mij als 'rijke' blanke. Dit is af en toe best een strijd, waar is de grens???
Abe heeft ook zo'n mooi hart voor zijn medemens. We worden regelmatig uitgenodigd voor een ministry avond op verschillende jeugdgroepen, conferenties, kerken etc. De laatste tijd 'preekt' Abe wel 2x in de week. We mogen ze bemoedigen. En ons leven is een getuigenis voor vele jonge mensen hier in Afrika. Abe komt ook uit 1 vertrek woning, er was gaan pa in huis, het was echt overleven. En kijk waar hij nu is. Dit bemoedigt zo de jong mensen. Jij bent in die omstandigheden geboren, daar hoef je je nooit voor te schamen. Maar wat ga je doen met je leven. Je kiest niet voor waar je vandaan komt, maar je kiest wel voor een toekomst. Gisteren was zo'n powerfull avond. We waren uitgenodigd voor een huisdienst. Abe heeft de Waarheid, Gods woord gepreached, hij heeft over zijn eigen leven vertelt. God was echt aan het werk onder de jong mannen. Mensen waren geraakt en bemoedigd. We mochten voor ze bidden. En toen we 's avonds een paar naar hun huis brachten en daar door de buurt reden waar ze vandaan komen. Weet je, dan bemoedigd mij dat zo enorm. Als ik zie in wat voor omstandigheden ze leven en dan zo'n vertrouwen en geloof in God. Wauw! Onbeschrijvelijk.

vrijdag 8 augustus 2008

auntie Mirjam




Ja, en dan ben je opeens tante. Met je trouwen heb je niet alleen Abe, maar een hele familie die je erbij krijgt. Wat een rijkdom om 3 van die mooie nichtjes te hebben. Heerlijk om de meiden om me heen te hebben. Het liefst zouden ze elke dag wel willen komen. Het is altijd gezellig en we zijn druk met knutselen en tekenen, muffins bakken, muziek luisteren, spelletjes spelen etc. Gisteren zijn we eerst bij een netbalwedstrijd van Macy-Lee wezen kijken en daarna hebben ze lekker bij me gespeeld. Hier zie je Micheala's kunstwerk.

maandag 4 augustus 2008

Er is er een jarig!!!




Hiep hiep hoera, mijn mannetjie is vandaag 30 jaar geworden. Hij is echt jarig. Vanochtend vroeg heeft hij heerlijk genoten van een ontbijtje op bed en was hij verrast van alle cadeautjes. Hij is zo dankbaar en blij. We hebben samen gezellig een feestje gevierd. Vanavond komt zijn familie braaien. We hebben lekker boerenworst, varken en schaap gekocht en ik ga een aardappelschotel maken. We zien er naar uit!