dinsdag 31 maart 2009

"Bondeltjie Vreugde"!!!


Liewe Familie & Vriende
Dit is vir ons n voorreg om aan te kondig dat
die Here ons geseen het met n pragtige baba
dogtertjie met die naam SHARISA BAARDMAN. Sy is gebore op 30/03/2009 om
22H10 die aand is gesond.
Ons opregte dank aan ons hemelse Vader vir die
lewe van SHARISA en ons besef dat God ons guns oor ons lewens bewys. Die feit dat sy gesond is en lewe is n teken van God se liefde. Die gebed van ons hart is dat die Here sy doel en plan in SHARISA se lewe sal bereik volgens Jeremia 29:11.
Ons verklaar al die plane wat God vir ons kindjie se lewe het
nou en sal haar groot maak vir Sy doel en plan.
Met Mirjam gaan dit baie goed en ons ia albei opgwonde. Dit was vir n baie spesiale
oomblik toe SHARISA haar verskyning maak. Dit maak ons gelukkig om haar huil
en stem te hoor. Ons is absoluut in ekstase en wil al die lof, eer en dank aan God toeswaai.
Nogmaals baie dankie vir elkeen se gebede, bemoedigings & liefde gedurende die tyd van ons
swangerskap. Ons waardeer wat elkeen vir ons tot dusver en verder sal beteken.
Mirjam sal nog in die hospitaal bly tot Donderdag waarna ons na huis sal kom en SHARISA
tuis sal wees.
Groete
Abe ,Mirjam & Sharisa

vrijdag 27 maart 2009

Zwanger??? Zwanger!!!!

Zwanger, nee niet zomaar, het is schrikbarend. Deze week horen we van 3 verschillende mensen: "Mijn nichtje is zwanger, 15 jaar." "Mijn buurmeisje is zwanger, 14 jaar." "Dochter van een vriendin is zwanger, 12 jaar." Mensen, wat gaat aan???? Ik kan wel huilen. Zoiets kostbaars, waardevols. En hier in Ashton schijnt het de normaalste zaak van de wereld te zijn. Mensen praten er zo normaal over, ja, dat is nu tegenwoordig maar zo. Kinderen groeien zo op, ze willen niet luisteren en raken zwanger. Maar dit is niet normaal!!!!!!!!!!!! Leven we in een gemeenschap die dit allemaal zomaar accepteert?? Nee, wij in iedergeval niet. We willen deze meisjes helpen en waarschuwen. De eerste stap is gebed.
Tweede stap: Abe is projectleider van ABSA (bank waar hij werkt) om de community te sponseren. Hij is nu bezig met een project hier op de middelbare school, waar ondertussen al 12 meisjes zwanger zijn. Hij heeft geregeld dat er een drama team uit Stellenbosch gaat komen die een drama gaat doen over Aids en zwangerschap. Ik heb ze al een keer zien optreden. Steen goed!!! Echt voor tieners met muziek en heel veel humor, maar waarin keihard de waarheid wordt vertelt. Want niet alleen deze meisjes zijn zwanger, hoe zit het met aids want vele mannen/ jongens zijn besmet. In mei zal het project plaats vinden op de school.

vrijdag 20 maart 2009

Ooit zoiets gehoord?!?!

Ooit zoiets gehoord: wij vanochtend naar binnenlandse zaken om een huwelijkscertificaat op te halen om de geboorte van ons wondertje ook in Nederland te kunnen registreren. Krijgt Abe het volgende te horen: "Sorry meneer, maar u bestaat niet." U bestaat niet?!?!?! Abe zei: "Maar hier sta ik echt voor u hoor." Ja, toen moest die vrouw toch wel een beetje lachen, maar het systeem zegt dat u niet meer bestaat. Ze hebben u uit het systeem verwijderd en uw ID is niet meer geldig. Onvoorstelbaar gewoon. Vroeg ze ook nog of hij dan niet in Nederland woont. Sjonge jonge, wij weer. Volgens de wet bestaat Abe gewoon niet meer. Die vrouw vond het ook wel een beetje raar. Nu gaan ze het onderzoeken, wat wel 4 a 6 weken kan duren. Dan zullen we de geboorte van ons kindje ook wel niet kunnen aangeven, hoe kan je nu een geboorte aangeven van een kind met een pa wat "niet bestaat"?!?!?! Heel apart allemaal. Wordt vervolgd.....

donderdag 19 maart 2009

even opscheppen.....

Heb gewoon even zin om op te scheppen over mijn mannetje. Hij is zo leuk en jullie krijgen eigenlijk niet echt de kans om hem goed te leren kennen, dat is zo jammer. Hij gaat echt voor mij door het vuur, is zo dankbaar en gezellig, hij prijst me altijd de hemel in. Ik ben echt gek op hem! En trots. Hij is met zijn werk overgeplaatst naar een ander filiaal. Zijn manager en collaga's zijn erg onder de indruk van hem. De verkopen zijn de afgelopen 3 weken gestegen en het filiaal waar hij heeft gewerkt zijn de verkopen gedaald. Dat zegt wel iets. Sommige klanten reizen Abe achterna, ze willen niemand anders. Ook heeft zijn manager gesproken met andere bazen dat ze echt voor hem een mogelijkheid moeten zoeken tot filiaal manager, omdat hij het gewoon in zich heeft. Dit maakt mij gewoon heel trots. En de kansen zijn er, want er mogen opdit moment geen witte managers aangesteld worden, omdat iedereen al wit is. Het is tijd voor de kleurlingen en zwarten. Eindelijk!!! Want Abe wilt zo graag, maar altijd als hij solliciteert op een post als manager in de bank wordt hij afgewezen en krijgt een wit mens de baan. Toch nog die apartheid wat door speelt. Ik ben blij dat Abe niet opgeeft en vecht voor wat hij wilt.

zaterdag 14 maart 2009

zelfcursus

Pappa en mamma word je niet zomaar. Het vraagt allerlei voorbereidingen waar we ontzettend van genieten. Gisteren zelfcursus gedaan hoe om een maxicosi veilig in de auto vast te maken. We hebben gegierd van het lachen. Dat is nog een ingewikkelde zaak. We hebben het op vele manieren geprobeerd, maar elke keer klopte het niet volgens het boekje. Eindelijk, na een half uur en veel gelach hebben we het voor elkaar gekregen. Zo leuk om samen te doen. Ook maar gelijk gekeken hoe om de kinderwagen in te klappen en gekeken of hij in ons autootje past. Als we het voorste wiel eraf halen past het maar net. Nu wordt het toch allemaal wel heel echt. Spannend hoor.

maandag 9 maart 2009

chocola?!?!

Zonder moeite kan ik nu nee tegen chocola zeggen. Ik en geen chocola, dat klopt niet helemaal. Maar het is waar. Ik ben eigenlijk non stop misselijk met af en toe een goed moment. Dan denk ik echt dat ik de hele wereld aan kan en wil ik van alles doen. Heerlijk van die momenten. Verder moet ik me verplichten om een beetje te eten. Dit gaat met moeite en erg langzaam. Ik heb vanmiddag in mijn eentje wel 3 kwartier geluncht. Daar heb ik nog nooit alleen zo uitgebreid de tijd voor genomen. Misschien leer ik hier iets van, altijd al dat gehaast in het leven. Het is dus best pittig op dit moment, maar probeer mijn happy, leuke geniet momentjes te creeeren. Zoals dit weekend. Abe en ik waren zaterdag 1,5 jaar getrouwd. Onvoorstelbaar, wat gaat dat snel, ik heb het gevoel dat we nog steeds op huwelijksreis zijn, haha. Samen hebben we het erg goed en hebben 's middags echt een geniet middagje gehad. Lekker samen thuis lol gemaakt, heerlijk gekletst, Abe heeft heerlijk geluncht en ik had de tafel gezellig gedecoreert. Ik ben echt trots op mijn mannetjie. Het gaat goed met hem en hij is erg zorgzaam voor mij. Hij heeft vorige week afscheid genomen op zijn werk in Montagu en is nu begonnen bij een ander kantoor op Bonnievale. Een dorpje verder op. Als we zelf konden kiezen hadden we het graag anders gezien, maar wegens de economie zijn er ontslagen en zijn de posten bij de bank bevroren en zijn er aardig wat verschuivingen. Blij en dankbaar dat Abe nog steeds zo'n goede baan heeft. Het is wel leuk, nu gaat hij veel samenwerken met de manager. Elke 2 maanden gaat ze hem verschillende management taken leren wat hij dus voor 2 maanden lang moet uitvoeren. Zodat hij het management vak goed leert met als uiteindelijke doel om zelf manager van een kantoor te worden. We zullen zien.
Zelf heb ik afgelopen week gesolliciteert op een baan als kleuterjuf hier op Ashton en op een baan als bibliotheek assisente. Iets heel anders, maar het lijkt me wel leuk. Je komt in contact met veel verschillende mensen, het lijkt me leuk om vanuit de bibliotheek projecten te organiseren met scholen en het sfeertje in de bibliotheek vind ik altijd wel heel ontspannen. Ik kom nu regelmatig in de bibliotheek, ik vind het een heerlijke plek om te komen. We zullen zien. Wie niet waagt, wie niet wint.

zondag 1 maart 2009

baby kamer



Een indruk van ons Nederlandse/ Afrikaanse babykamertje. Eindelijk is ons kastje daar wat we hadden besteld. Zo we konden het kamertje voor ons wondertje inrichten. Zie je de Nederlandse invloeden :-), lang leve de HEMA! We zijn blij, vooral ik, want ik hou niet zo van het allerlaatste nippertje werk. Nu wachten we opgewonden en een beetje gespannen op het moment dat we naar het ziekenhuis mogen rijden. Ons wondertje kan nu elk moment komen!!!!!!!