Balen!

Tja...daar zit je dan...pootje omhoog.....

Het verhaal begint op een gezellige zondagmiddag. We maken ons klaar om naar de verjaardag te gaan. Eenmaal buiten kijken Mirjam en Abe elkaar aan....de sleutel!!!
De sleutel van het huis ligt binnen....wat nu...
David heeft een idee; via het garage dak naar het balkon. Moedig probeert hij het; het is te ver
dus hij besluit van het garage te springen. Het garage dakje is alleen erg hoog.
Als hij neerkomt....doet het erg zeer!
's Avonds nog even naar de eerste hulp; een hele ervaring hoor in Zuid Afrika.
Er is alleen probleem: er is gee doker en alleen maar zusters!
De volgende morgen terug en ruim vier uur wachten verder blijkt de hiel gebroken
te zijn...balen!

De dokter doet erg zijn best, maar David baalt flink! Daar gaan alle uitstapjes....geen rondreis...geen stoere klimtochten....eigenlijk is een boodschapje doen al teveel....
wel krukken gelukkig...maar geen loopgips...en dat voor vier weken!

Maar....alles sal reg kom!
We gaan nu gewoon andere plannen maken; ik rij David rond....en we genieten toch wel!

Samen in het gras...

Samen uit, samen thuis!

We genieten nog steeds! Gisteren zijn we er samen op uit gegaan naar Stellenbosch en Spier.

In Stellenbosch bezochten we 'Oom Samie se winkel' en daarna vertrokken we naar

Spier waar we genoten van een overheerlijk Afrikaans buffet met live muziek.

Is het niet schattig, pappa en dochter samen. Super stoer toch de nieuw gekochte petjes!

Heerlijk twee kids in ons huisje. Soms komt alles tergelijk, alleen maar gezellig. Hier een onderonsje met de twee meiden. Naast de uitstapjes is het delen van het gewone leven met elkaar al zo bijzonder maar toch zo vertrouwd.

oom David en Sharisa

Puur genieten

Eindelijk....samen! Wat een feest om van elkaar te kunnen genieten. Het voelde direct al alsof we elkaar nog elke dag zien. We genieten! Niet alleen wij, maar ook onze prinsesjes. Samen lachen, naar elkaar kijken en verwonderen wie dat mooie meisje nu eigenlijk is, samen spelen en hoe jong ze ook zijn nu al jaloers kunnen zijn op elkaars speeltjes.

Na heerlijk te hebben geslapen en op ons gemak genoten van een heerlijk ontbijt heeft oom David zijn lieve nichtje in bad gedaan. Zodra hij hoorde dat ze wakker was rende hij naar haar kamer om haar te knuffelen. Ze genoot van het badje. Vanmiddag hebben we een rondje door Montagu gedaan. Zo leuk om te zien en te ervaren. Een prachtig plekje!

Zijn het geen schittende plaatjes, puur genieten. En het allerleukste is, niet 1 dag, maar bijna 3 weken!!!!! Zo trots op onze meiden, zo trots op onze mannen....... heerlijk om te pronken.

Schop onder je kont

Ken je dat gevoel dat je gewoon even een schop onder je kont nodig hebt. Er komt niks uit je, je hebt zin in niks. Maar ja, dat is ook zo zonde van je dag. Ik moet mezelf maar even een schop onder me kont geven. Ik kan gewoon niet bedenken wat we vanavond moeten eten, geen zin in rijst, geen zin in macaroni of aardappels. Wil eigenlijk gewoon even naar de snackbar en een pot appelmoes open maken. Maar ja, dat gaat hier niet zo makkelijk. Waar is de echte snackbar?!?!?!
Deze week is Ella (het meisje waar ik mee werk) ziek, het heeft niet zoveel nut om naar de school te gaan. Dus als ik geen actie onderneem gebeurd er niet zoveel. De week verder was fantastisch, genoeg ondernomen, geen moment van verveling. Maar vandaag lukt het me niet, het lukt me gewoon niet. Zin om Abe vroeg uit zijn werk te halen, zal zijn manager niet zo blij mee zijn, dus doe het maar niet. Straks dan maar een brief tikken naar het gemeentehuis in Ede. Ze zeiden hier in Afrika dat al mijn papieren voor een verlenging van mijn verbijfsvergunning nog in orde zijn, blijkt dat de longfoto's en verklaring van goed gedrag maar een half jaar geldig zijn. Dus maandag maar naar ziekenhuis in Worcester om nieuwe longfoto's te laten maken en ja, verklaring van goed gedrag moet ik in Nederland aanvragen. Wat een rompeslomp, maar we doen maar braaf van wat de wet van ons verlangt. Ik ga nu mijzelf maar even een schop onder mijn kont geven en actie ondernemen.

So cute

Nieuwsgierig

De voorkant van ons huisje met de brievenbus. Dit keer niet zo'n schattig huisje, maar nog steeds ontvangen we met heel veel plezier de post!!!!!

De trap naar ons paradijsje en hier dan de voordeur. Haha, nu ik zo die foto zie lijkt het wel een gevangenis. Maar het voelt als een vakantie oord.

Een kijkje in ons huis

De woonkamer, mooi he die houtenvloer.....en de vlaggetjes hangen er nog. Happy, happy birthday voor mijn allerliefste mannetje.


De keuken en als je uit het raam kijkt heb je dit schitterende uitzicht.

Ons slaapkamerraam wat aan ons balkon grenst. En onze badkamer MET bad.

Uitzicht vanaf ons balkon. Sharisa haar kamer.

Grootste lol en helemaal happy met haar nieuwe kamer.