Ons wondertje bewonderen?!?!

Vandaag boekje van het ziekenhuis gehad. In Afrika moet je in het ziekenhuis bevallen, je hebt geen keus. Misschien ook maar lekker, want iets als kraamzorg bestaat er niet. Kunnen we even in het ziekenhuis bijkomen en leren hoe we ons wondertje moeten verzorgen en al onze vragen stellen, voordat we thuis 'aan ons lot' worden overgelaten. Als je dan zo'n boekje leest met alle regeltjes en dingetjes heb ik er niet echt heel veel zin in. Alhoewel ik weet dat alle regels weer tot veiligheid van mij en ons kindje is. We moeten het maar accepteren. Wat wel leuk is dat ze gelijk een foto van ons wondertje op hun website plaatsen. Dan kunnen jullie ons kindje gelijk bewonderen. Hier de stappen wat je daarvoor moet doen:
* Ga naar www.mediclinic.co.za
* Klik dan op Medi-Twinkle
* Selecteer Worcester Mediclinic
* Dan de geboortedatum van ons kindje
Schrijf het op, bewaar de gegevens goed, want ons kindje zal het bewonderen waard wezen :-).

Engela

Het huis is weer lekker schoon! Maar ik merk dat het echt niks voor mij is een schoonmaakster. Ik heb dan zo'n kinderlijke gedachte; ikke zelf, ikke zelf..... je kent het wel. En de dag voordat ze komt wil ik het liefst heel het huis netjes, opgeruimd en schoon hebben. Wat een nonsense, want daar is zij voor om mij te helpen. Maar ik vind het dan bijna zielig. Sjoh, wat een leerproces is dit om het over te geven. Het is dat ik de zware dingen niet kan doen met mijn handen, anders had ik het allang zelf gedaan :-). Maar mijn schoonmaakster, ze heet Engela, is een schat van een mens. We beginnen altijd eerst met een kopje koffie en kletsen wat af. En daarna gaat ze aan het werk, die vrouw werkt hard en goed. Hoe moeilijk het ook is om over te geven, ik ben erg blij met haar. Ik krijg nog meer bewondering voor de 'arme' afrikaanse vrouwen die door het leven zijn getekend die elke dag leven om te overleven. Ik leer weer van haar hoe dankbaar je mag zijn met elk stukje brood wat je hebt, met een eigen huisje en een goeie man die naast me staat. Bijzonder mooi om Engela 1 keer in de week een ochtend bij me in huis te hebben.

robotje

Voor het eerst 2 nachten geslapen zonder dat het gevoel uit mijn handen weggaat. Heerlijk weer! Dinsdag ben ik naar de gespecialiseerde dokter geweest. Ook weer een ervaring rijker. Afrika is maar bijzonder. Abe belt maandag of ik dinsdagochtend maar niet langs kon komen, omdat Abe dan een cursus heeft in Worcester. Kunnen we het mooi combineren. Dan denk ik nog heel Nederlands aan wachttijden van weken. Maar nee hoor, geen probleem. Zodra we in Worcester zouden aankomen kon ik wel even naar binnen lopen. Zo gezegd, maar ook zo gedaan. Ik hoefde niet te wachten, werd goed en professioneel geholpen en stond in een kwartier weer buiten met mijn spalkjes in mijn handen. Helemaal verbaasd, dus genoeg tijd over om nog even te shoppen. En wel te verstaan, mijn eerste echte babyshopping. Wat voel je je dan volwassenen en trots. Ons eerste pak luiers gekocht, afveegdoekjes en een paar broekjes en sokjes. Ik heb er op en top van genoten. Was daarna helemaal uitgeput, mijn energie level is toch iets lager :-).
Maar die spalkjes, het werkt fantastisch. Je moet maar denken aan polsbeschermers voor bij het skaten. Je kan je pols niet bewegen zodat de zenuwen niet bekneld kunnen raken. Abe noemt me robotje. Dan maar een robotje, maar het werkt. Ben er erg blij mee.

Nieuws van ons wondertje

Goed nieuws!!! We komen net van de verloskundige vandaan en het gaat goed met ons wondertje. Het groeit goed en is nu 1,5 kilo. De verloskundige verwacht dat het met de geboorte ongeveer 3,5 kilo zal zijn. Ons wondertje ligt nu met het hoofd naar beneden, maar ja, het kan natuurlijk nog alle kanten opdraaien. We zijn dankbaar dat het zo goed gaat.

Voor mij is het best zwaar. Mijn handen zijn 's nachts dood en het kan soms lang duren voordat er weer goed gevoel in is. Overdag krijg ik snel tintelingen en zijn ze erg gevoelig. Elke dag wordt het een beetje meer. Ze noemen het carpal tunnel syndroom. Door zwelling in je polsen worden je zenuwen bekneld. De dokter heeft me voor nu spalken aangeraden. Dus volgende week een bezoekje aan het ziekenhuis. Wordt het nog erger dan wil hij een operatie laten doen. Maar daar gaan we nu maar niet van uit. Het kan iedergeval geen kwaad voor ons kindje. Ik moet het maar rustig aan doen en we hebben vandaag voor het eerst iemand in huis die me elke week even een keer gaat helpen om de badkamer een goede beurt te geven en de vloeren te vegen en te dweilen. Daar zijn we wel heel blij mee. Ondertussen heb ik ook al het een en ander kapot laten vallen, haha, we lachen er maar om. Tip voor een kraamcadeautje: nieuw servies :-).

Dan heb ik echt de beste man. Abe helpt en support me aan alle kanten. Hij is echt heel lief en geduldig. Dus de komende twee maanden blijven we genieten en uitzien naar ons wonder.

stil

Het huis is stil. 4 vrouwen in huis kan soms best een kippenhok zijn. We hebben een geweldige tijd met z'n alle gehad. Maar er is een tijd van komen en gaan. De laatste week hebben we de gardenroute gereden. Bijzonder op wat voor plekjes je uit komt. Van super de lux en goed verzorgd, tot bedden waarin je wegzakt en je de volgende ochtend opstaat en je elk spiertje voelt zitten. We hebben heel veel gedaan. We zijn op safari geweest, in de grotten, struisvogel boerderij (wat zijn dat eigenlijk enge beesten zeg), lekker dineren op het strand. Mijn vriendinnetjes hebben olifant gereden en Christine heeft zelfs gebungy junped from the highest bungy jump of the world. Heb bewondering voor haar. Ik durf volgens mij best veel, maar dat......hmmm, nee, ik word er al naar van als ik er naar kijk. Meiden, het was top met jullie!!!

De komende twee maanden zal stil wezen. Abe is gewoon aan het werk en samen maken we de laatste dingetjes klaar voor ons wondertje.

De kinderwagen

Eindelijk, eindelijk hebben we onze kinderwagen in handen. We zijn zo blij, een last valt er echt van mijn schouders af. In Afrika werkt het niet zoals in Nederland. In Nederland ga je naar een babypark en heb je keus uit honderden kinderwagens. Zit er niks leuks bij dan ga je naar de volgende babywinkel. En dit allemaal bij je in de buurt. Hier gaat dat niet zo makkelijk. En nu snap ik de mensen meer, de meeste dragen hun baby overal naar toe. De zwarte mensen in een doek op een rug en de kleurlingen de baby dik ingepakt in de armen. De kinderwagen zoals wij hem kennen in Nederland heb ik hier nog nooit gezien. Het is hier een combi van een wandelwagen met een maxicosi erboven op. En dan.....bijna allemaal lelijk!!!Maar dan stond hij daar op eens. In Jeffreysbay. Als je met 4 meiden op vakantie gaat is de auto al stampvol en dan ook nog een kinderwagen met maxicosi erbij....We hebben gelachen en met passen en meten kon hij net in de auto.

Happy 2009!!!

And a happy new year for all of you!!!!!!!!!! We wensen jullie echt het alle beste voor 2009. Gezondheid, liefde, lol en Gods zegeningen! Go for it! Hoop dat jullie het jaar goed hebben afgesloten. Wij hebben enorm genoten. Eerst lekker met elkaar gefondued (shrijf je dat zo?!?!?). Dan een fantastische dienst waarin Abe het voorrecht had om de worship te leiden. In Afrika zit je om 12 uur nog in de kerk. Zo mooi. We hebben om 12 uur gejuigd en geapplaudiseerd voor God om daarna nog een worship song te zingen. Zo goed om het jaar zo te beginnen. Thuis gekomen hebben we een echte nieuwjaarsduik gedaan in ons zwembad. Na een warme douche en lekkere sausijzenbroodjes vielen we als een blok in slaap.