spetter spat

De twee nichtjes gezellig samen in bad.............

Ou Kersdag was ek en Mirjam, Meta & Sharisa na Gouda vir die dag. Dit was baie lekker gewees en die stad was vol van menese wat nog die laaste kersinkopies gedoen het. Meta is die aand weer terug na Utrecht. Kersdag was vir ons baie besonder, want op hierdie dag is my moeder ook jarig. Ons was eers na die kerk en die kersdiens bygwoon wat baie goed was. Ek het na die diens my moeder gebel in Suid-Afrika en haar geluk en seën toegewens vir haar verjaarsdag asook vir Kersfees. Later die dag het Dawid, Ragel & Jael hulle opwagting gemaak en ook Michel en Esther aangesien ons later n kersete geniet het. Dit was so lekker om te sien hoe Sharisa haar ooms en tantes geniet. Kersfees is werklik n tyd waar familie byeenkom en God dank vir Sy Seun Jesus wat na die aarde gekom het sodat ons nie verlore mag gaan nie.

Dit was nou werklik n heerlike dag met al die familie en ons het elke oomblik geniet. Ek en Mirjam het ook n voorreg (brujanie) voorberei en almal was dit eens dit baie lekker was. Mamma het vir hoofgereg lekker couscous gesorg en die was baie lekker. Ons het nog tot laat gekuier en dit was net lekker om die familie bymekaar te hê en te geniet.
Ek glo en hoop dat alle ander familie en vriende ook n mooi Kersdag geniet het. Geniet die vakansie verder. Groete uit Holland. Familie Baardman (Abe, Mirjam & Sharisa)

Sneeu net oral waar jy kyk en is ons nie geseënd hierdie ervaring mee te maak nie. Oral speel kinders in die sneeu, gooi mekaar met sneeu en maak sneeu poppe.
Hierdie sneeupop hierbo is deur ek en Mirjam in die agterplaas gemaak. Ons geniet werklik ons vakansie en nou maar vir 4 dae in Holland. Ons aankoms was werklik n verrassing met al die familie wat ons verwelkom het op die lughawe. Sharisa vind dit nog so bietjie vreemd,maar dis te verstaan om sommer skielik in n ander land, met winter skielik is natuurlik n skok,maar sy raak gewoond aan Holland. Dis so lekker om n bietjie laat uit die bed te kom en te weet dat jy nie hoef bekommerd te wees oor werk of iets nie. Ons gaan en sal elke oomblik van ons vakansie geniet en die familie rondom ons. Alles hier in Europa is gereël, ek was gister regtig beindruk
met die reël van Mirjam se paspoort. Alles was binne 5 minute gereël sonder enige probleme. Sy haal dit Donderdag af, ons Suid Afrikaners kan gerus n bietjie kom leer by Nederland. Aan alle familie en vriende by die huis wens ons n geseënde Christus fees en n voorspoedige Nuwe jaar toe. Groete uit Nederland, Familie Baardman.

familiedag

Vandaag hadden we een gezellige familie dag samen met mamma Baardman, Abe's zussen en onze 2 nichtjes. We zijn naar Sophaine gegaan en hebben daar heerlijk gebraaid, gekletst, gelachen, gerelaxed. Dat was leuk zo nog even met z'n alle voordat we weggaan. De eerste foto is oma samen met haar 3 kleinkinderen. Is het niet schattig.

Lekker aan het eten.....

En Sharisa heeft heel veel pret samen met haar tante Sophaine, tante Petrolene en haar nichtjes Macy-Lee en Cassiny.

Mooi

Zomaar een pracht plaatje van mijn twee skattebolletjies.

BIJNA

Wil je deel zijn van het ontvangstcommitee met champagne en beschuit met muisjes, hihi..................vrijdag 18 december vliegen we van Kaapstad over Frankfurt naar Amsterdam. We landen op zaterdag 19 december om 13.50 uur op schiphol. Tot snel!!!!!!!!!!!!!!! JIPPIE!!!

Onze nieuwe vriend

Dit is onze nieuwe vriend voor de komende week. Ach ja, ik heb het niet zo op honden. Maar deze week is het wandelen met de hond, spelen met de hond en de hond opvoeden. Zijn naam is Koko, het is nog een puppy. Maar ik moet eerlijk zeggen.....een kind is makkelijker. Deze week passen we op een huis van vrienden van ons. Een heerlijk relax huis met alle gemakken voorzien. We kunnen lekker zwemmen in het zwembad, braaien in de tuin, Sharisa kan schommelen en glijden van de glijbaan. We kunnen lekker knuffelen met de katten en ja, Koko aandacht geven. Abe stond vanochtend al half 6 naast zijn bed, Koko moest een plasje doen. En niet alleen een plasje doen, hij was vol leven en wilde graag spelen. Dus Abe stond vanochtend vroeg al in de tuin te spelen. Hahaha. Weer een nieuwe ervaring.

dance, dance, dance

Wat een droppie

Zo slaap ik......

Lekker aan het spelen, lachen en zingen op het balkon.

Mijn zwembad

Pappa en mamma hebben een zwembad voor mij gekocht. Echt leuk. Ik heb met al mijn eendjes gespeeld en heel hard gespetterd en gespatterd.

Anna

Dit is Anna. Een keer in de week is ze bij ons in huis om naar Sharisa te kijken en het huis een beetje schoon te maken, zodat ik kan doorgaan met mijn werk en allerlei afspraken kan maken. Anna is geweldig, super lief en gezellig mens. Ze is zo leuk met Sharisa. Ze is echt een blessing voor ons.

Maar wat ongelovelijk. Terwijl alle baby's in Nederland een oproep krijgen om een vaccinatie te halen voor de Mexicaanse griep is dit voor Sharisa onmogelijk. We dachten dat het misschien wel slim zal zijn, want het woekerd nogal daar bij jullie, terwijl dit hier in Afrika helemaal niet leeft. Het leeft er dus zo danig niet dat een vaccinatie tegen de Mexicaanse griep zelfs niet bestaat. Ok, dachten we, dan halen we hem wel in Nederland. Mams heeft half Nederland afgebeld (bedankt!!!!), maar het is onmogelijk dat Sharisa er een zal krijgen. Omdat het een lange zaak is om alle papieren in orde te krijgen staat Sharisa nog niet ingeschreven in Nederland en dat kan nog zeker wel 9 maanden duren. Hier in Afrika gaat het niet vlug, maar laten we ook maar niet van Den Haag praten. Ze heeft wel een Nederlands paspoort, maar dat geldt niet. Alleen voor alle Nederlandse baby's is er een vaccinatie gereserveerd, ja, zo Nederlands is Sharisa dus niet. Dus we bidden en vertrouwen erop dat we een kerngezonde maand zullen hebben daar bij jullie.

Amazing!

Het was amazing!!!!!!!!!!!!!! Helemaal top. Om 3 uur zou de funkids middag beginnen en om 1 uur hadden we met de werkers afgesproken. Toen we aankwamen rijden om 1 uur stonden er denk ik al 60 kids op ons te wachten. We hebben gezegd dat ze al hun vriendjes en vriendinnetjes moeten gaan halen en dan zal om kwart voor 3 de deur open gaan. Je weet niet wat je ziet in de straten, kids, kids en kids. Allemaal even opgewonden. Maar dan....hoe ga je dit geordend laten verlopen. We hebben ze in een lange rij gezet en in groepjes van 5 naar binnen laten gaan. Zo konden we iedereen persoonlijk verwelkomen. Maar voor ons gevoel kwam er geen einde aan de rij. Van elke hoek van de straten bleven er maar kinderen komen. Uiteindelijk hebben we getelt dat er zo ongeveer 600 kinderen waren. Wat een feest!!!!!!!!!!

En het was echt feest!!! We hebben gedanst, gezongen en gedanst. En deze kinderen kunnen dansen hoor, neem dat van mij aan. Daarna hebben ze ademloos naar een verhaal geluisterd, mochten we voor ze bidden. Geweldig! Toen zijn we in groepen uit elkaar gegaan om spelletjes te spelen. Het vraagt alles van je om zoveel kinderen allemaal happy te maken, maar het was TOP! En zeker voor herhaling vatbaar. het grappige is dat 600 kinderen jou nu kennen, maar jij niet alle 600 kinderen. Loop je bij de Spar naar binnen zie je dat kinderen elkaar aanstoten en naar je wijzen. Sjoh, mijn taak als kinderwerker is nu dus echt begonnen.

fun kids

Helemaal leuk!!!! Dit hele weekend hebben we een outreach. En het begon al vanochtend vroeg. We hebben met een stelletje 1700 pakjes chips voor de kinderen gebracht op de scholen met een uitnodiging voor de ouders en de kinderen om dit weekend te komen naar de outreach. Het kinderprogramma is in 'mijn handen', onder de naam: fun kids. Het is de bedoeling dat we hier mee door zullen gaan en sport, spel, kunst middagen gaan geven voor de kinderen in de community. Het doel is: lol hebben, plezier maken. Daardoor relatie opbouwen en kijken wat de behoeften van een kind is. En op die manier mogen we de kinderen ook over God vertellen en kunnen we voor ze bidden. Morgenmiddag is de grote fun kids middag waar we gaan dansen, spelletjes gaan spelen, kids praise etc. Iets waar ik naar uitzie, maar wat me ook wel een beetje gestresst kan maken. We hebben 1700 uitnodigingen weggeven, wat als al die 1700 kinderen gaan komen???? Ik geef het maar over.... We zijn gesponserd met schoolmaterialen en 50 ballen wat we voor de kinderen weg mogen geven. We hebben vandaag al 4 ballen weggegeven, sjoh als je dan de gezichten van de kinderen ziet. Een dankbare lach van een kind is het beste compliment wat je in je leven kan krijgen.

Jonathan

Jonathan, een prachtige jongen die we kennen van de straat. Hij zwerft altijd maar een beetje rond. Maar als we hem zien klopt ons hart een beetje vlugger, gewoon dat gevoel van compassion. Je kan niet heel de wereld veranderen, maar wel iemands wereld. Abe had al een paar keer met hem gepraat, uitgenodigd voor de kerk. En ja hoor, daar stond hij zondagochtend voor de kerk. Zo bouwen we een relatie op met hem. Maandagavond hebben we hem mee genomen voor een metamorfose. Abe heeft hem eerst mee genomen naar de kapper om al zijn haren af te scheren, daarna had Abe hem meegenomen naar ons huis waar hij wel een half uur in bad heeft gezeten en hij nieuwe schone kleren kon aantrekken. Zijn oude kleren hebben we in een vuilniszak gedaan en ook symbolisch weggegooid: vanaf nu beginnen we opnieuw. Een nieuwe start in het leven. Terwijl hij een bord spaghetti zat te eten hebben veel met hem gepraat en hem bemoedigd. We mochten voor hem bidden en Abe heeft hem later gebracht naar zijn ouders. Dit is moeilijk omdat zijn ouders geen verantwoordelijkheid voor hem nemen, ze hebben een alcohol probleem en Jonathan moet maar zijn eigen zaakjes opknappen. Zijn leven bestaat uit bedelen, erg vernederend. We hebben hem vertelt dat zijn thuissituatie niet meteen zal veranderen, maar als hij wil veranderen moet hij die keuze maken en zullen andere mensen zien dat hij is veranderd. We willen nu een pad samen met hem lopen, hem helpen om de goede keuzes te maken en we willen hem brengen naar de jeugdavonden van de kerk, zodat hij de juiste vrienden om hem heen zal krijgen.

Dit is de nieuwe Jonathan, hij straalde van oor tot oor, hij is zo opgewonden.

Trots

De dokter is ontzettend trots op Abe (en ik ook). Hij moest vandaag terug komen om te kijken hoe het gaat, hoe zijn suiker is en of de medicatie nog verhoogd moet worden. Goed nieuws is dat Abe niet met insuline hoeft te spuiten, maar een pilletje in de ochtend genoeg is. De dokter was verbaasd over Abe's motivatie. We eten zo ontzettend gezond, soms om bijna eng van te worden. We drinken alleen maar water en thee. En Abe hardloopt om 6 uur in de ochtend. Resultaat: de kilo's vliegen eraf. Abe is al 6 kilo afgevallen. De broeken vallen van zijn lijfie als hij geen riem om doet en zijn buikje is bijna een sixpack. Sjoh en Abe was al zo mooi, maar hij begint er nu toch wel heeeeeeeeeeeeeeel goed uit te zien. Hihi.
Ook zijn we trots op Sharisa, ze heeft vandaag haar eerste boterham gegeten!!! Weer een nieuwe mijlpaal. Zo schattig om te zien. Je geeft een stukje brood in haar handen en dan eet ze het. En ze vind het nog lekker ook. Ook geven we zo af en toe een soepstengel waar ze lekker op sopt. Een groot feest voor haar. Ondertussen heeft ze al weer 2 tandjes naast elkaar aan de onderkant, LIEF! Zo ik ben een trotse mamma en een trotse vrouw.

Tegenslag

Suikerziekte krijgen we van de dokter te horen. Het is stil, niet weten wat je moet zeggen, vragen gaan er door je hoofd en een traan loopt over je wangen. Abe voelde zich de laatste tijd niet zo lekker, erg moe en af en toe dizzy in zijn hoofd. Nadat we woensdag een uitgebreid bloed onderzoek hebben gehad is de eind conclusie dus suikerziekte. Voor Abe is het echt een shock en hij heeft het er moeilijk mee. Krijg je zo'n lijst mee van de dokter wat je allemaal niet mag eten, wordt je ook niet heel vrolijk van. We hebben gisteren maar besloten om ons te focussen op wat wel allemaal mag inplaats van wat niet mag. We moeten het voor nu de tijd geven om het een plekje in ons leven te geven en onze levensstijl aan te passen. Maar ook als je een persoon bent met diabeet kan je ten volle van het leven genieten en nog 100 jaar worden, dat geloven we. Van het weekend maar eens opzoek gaan naar een kookboek voor diabeten en daarna mijn mannetje eens te verwennen met een heerlijke maaltijd.

Lieverd!!!!!

mijn giraffe en ik

nieuwe ontwikkeling

Ik ben zo opgewonden, IK HEB EEN BAAN!!!!!!!! En wat voor een baan; ik ga werken in de kinderministry. De kerk zocht een fulltime kinderwerker en hebben mij daarvoor benaderd. Wonderlijk!!!! Alles wat met kinderen te maken heeft ga ik doen. Klinkt vaag, is het voor mij ook nog wel een beetje, maar gaat goed komen. Wat houdt dit nu voor het dagelijksleven in? Het is heel flexibel, ik kan mijn eigentijden indelen, ik kan Sharisa mee nemen en 1 dag in de week zal Sharisa naar mamma Baardman gaan en 1 dag in de week zal er iemand hier in huis komen om naar Sharisa te kijken. Wat zijn mijn taken? Bidden voor de kids op Montagu, ik zal kinderberading gaan doen, als ouders met vragen en problemen zitten kunnen ze bij mij aankloppen, ik ga de kinderkerk organiseren, we willen heel graag een zwangersschapsgroep oprichten voor tieners die zwanger zijn en die tieners begeleiden in deze zwangersschap, outreaches in de community organiseren, kinderkamp organiseren voor de kinderen uit de community die niks hebben, mamma's thee regelen etc.....genoeg ideeen dus. Ik vind het erg spannend allemaal, maar zie er naar uit. Daarbij zal ik nog steeds met Ella werken in de ochtenden. Hoe kan het leven opeens lopen, maar een ding: God ziet onze behoeftes raak en weet wat we nodig hebben, zo wonderlijk. We zijn zo dankbaar!

eerste tand

Wat wordt ons meisje groot. Gisteren is haar eerste tand door gekomen. We zijn zo trots op haar. We hadden al hele enge verhalen gehoord als de tanden zouden doorkomen. Nachten huilen, knal rode zere billen, enorme groene poepluiers, oorontstekingen, maar ons meisje is zo'n bikkel: niks van dit alles. Opeens is het tandje daar. Wat een mooi moment.

hoe wat waar.....

We houden van mensen, mensen houden van ons. Het is iets moois, God heeft het mooi bedacht dat we elkaar nodig hebben om samen te lachen, te huilen, ervaringen te delen, erop uit te gaan. We wonen nu 2 maanden in Montagu en ons sociale leven is totaal veranderd. We leven weer helemaal op, terwijl het ook zoeken is om je plekje in de maatschappij te hebben. Wij, die van 2 culturen af komen hebben nu vrienden van vele verschillende culturen. De blanke afrikaan is weer zo anders als de kleuring afrikaan. Ook kennen we een geweldig leuk stel van de UK waar we vriendschap mee opbouwen en we hebben contacten met verschillende Nederlanders. Van alles dus wat. En dat maakt het allemaal erg interessant.
Waar zijn we zoal mee bezig? Ten eerste en de belangrijkste is dat we genieten van het pappa en mamma zijn. Dit is zoiets wonderlijks moois. En we zijn zo dankbaar dat God ons zo'n prachtige dochter heeft gegeven. Daarnaast werkt Abe nog steeds bij de ABSA bank, waar hij hard moet werken. Maar hij is positief, ondanks dat het hem veel energie kost is hij er 's avonds altijd voor Sharisa en mij. Zijn gezin staat echt voorop. 1 keer in de week hebben we een dicipel trainingsschaps groepje op Ashton wat Abe leidt. En 1 avond in de week gaan we zelf naar een celgroep. Ook is Abe bezig met een leiderschapscursus elke zondagavond. Erg interessant. Verder moeten we er allebei wat kilootjes af krijgen, dus volgen we een dieet waarin je je tonnetje rond moet eten, hahahaha. Echt waar. Je weegt al je eten af, bijv 50 gram bloemkool, 50 gram wortels, 50 gram tomaten en mengt dit met elkaar. Er zitten echt hele lekkere recepten bij. Daarbij gaat Abe 3 keer in de week hardlopen en ik wandel 2 keer in de week vroeg in de morgen met Bo, nederlandse vriendin. Lekker hoor om zo je dag te beginnen!
De andere 3 ochtenden werk ik samen met Ella, het engelse meisje wat een stukje van chromosoom 8 mist en daardoor allerlei leer- en gedragsproblemen heeft. Dit gaat met vallen en opstaan. Vanochtend was het fantastisch, hebben we hard kunnen werken. Maar er zitten ook dagen tussen dat ze helemaal uit haar doen is. Maar we zijn dankbaar voor elk klein stapje waarin ze vooruitgang boekt. We zijn ook erg bezig met de toekomst, maken plannen die langszaam aan realiteit gaan worden. Knopen doorhakken vraagt gebed, brengt onzekerheid met zich mee, maar geeft een nieuwe uitdaging en een nieuw begin. Ik weet, ik klink erg vaag, maar als de plannen meer vorm gaan krijgen zullen we meer met jullie delen.
Zo zijn we bezig, eerlijk gezegd soms te bezig. Maar dan zetten we alles stop en maken tijd voor elkaar.

familie uitje

Als het leven jou leeft en jij niet het leven moet je soms alles kanseleren, de boel de boel laten en er lekker op uit gaan. Dat is wat wij hebben gedaan. Heerlijk met z'n drietjes op stap. We zijn naar het walvissen feest in Hermanus geweest. Geweldig!!! De walvissen komen deze tijd van het jaar naar de kust en springen uit het water in allerlei salto's en maken schitterende geluiden. Erg bijzonder om te zien. We hebben op en top genoten van ons familie uitje.

Sharisa haar eerste hapjes

Sharisa begint nu goed te eten. Ze vind fruit en groenten heerlijk. Het is genieten om ons prinsesje zo vlug groot te zien worden.

Doei!!!!!!!!

Aan alles komt een einde. Het was een eer om David, Rachel en Jael in huis te mogen hebben. Heerlijk om ons nichtje niet alleen te kennen van fotos en verhalen, maar haarzelf te mogen ontdekken hoe leuk ze is. Zo wonderlijk om je eigen broer te zien als een pa. Het was echt een verrijking.

2 prinsesjes

Zo ziet de zondagmiddag eruit van de twee nichtjes. Heerlijk relax samen op de schommelbank bij auntie Helene op de kippenboerderij.

Samen in het gras, samen lachen, zich samen verwonderen, samen ontdekken........

Zijn het geen droppies!

Vakantie in een vakantie!

Dat is wat....een vakantie in een vakantie!
Door het voetje van David moesten we een rondreis naar Jeffreys bay afzeggen; dat was gewoon te ver. Daarom zijn we naar de Kaap gegaan. Eerst genoten van twee daagjes Kaapstad.
Heerlijk rondgekeken bij Waterfront; handig hoor zo'n rolstoel!

Daarna vertrokken we naar Simon's town, vlakbij Cape point,
helemaal in het puntje van Zuid Afrika.
We denken het mooiste plekje van de wereld gevonden te hebben.....
Zo onbeschrijfelijk!

Hierboven ons huisje; wat een uitzicht op de baai en bergen!
We hebben walvissen gezien! Die komen deze maanden vlakbij de kust liggen om daar te baren.
Gewoonweg prachtig!
e
In nationaal park Cape point hebben we rondgereden en keken onze ogen uit; wat een prachtige natuur! De bavianen vonden onze auto reuze interessant en zaten binnen de kortste keren op het dak! Echt een avontuur!

Nu weer gezellig terug bij Mirjam en Abe en ons lieve Nichtje Sharisa!

(kort verslag door Rachel.....bedankt Mir voor het 'lenen' van je blog!)