De wasmand is weer leeg!!!!

De wasmand is weer leeg, de vloer is gedweild en de douche is weer geschrobd, wat een heerlijk gevoel. Maar ja, voor hoelang is de wasmand leeg. Ik moet er maar een paar uurtjes van genieten. Eigenlijk, verbazingwekkend, geniet ik wel van mijn vakantie. Lekker om niet 6 uur te hoeven opstaan, lekker om tijd te hebben voor je huishouden en boeiuh hoe laat je naar bed gaat, mijn avonden worden daardoor een stuk relaxer. Vandaag dus lekker geboend, bobottie gemaakt en gechat met Rachel. Mensen, mijn schoonzus is echt de leukste die er is!
Elke dag leer ik Afrika steeds meer een beetje kennen. En ik ontdek meer en meer hoe groot het aids probleem is. Het raakt me, het raakt me diep. De afgelopen tijd heb ik een aantal verhalen gehoord van mannen die ontrouw zijn aan hun vrouw, tiener meisjes die worden verkracht en vrije sex. Het is verschrikkelijk. Aids is een groot probleem hier in Afrika. Gisteren was er een vrouw bij ons in de huisdienst, omdat ze het zo zwaar had de laatste tijd was ze gekomen naar de dienst. Ze had ontdekt dat ze aids heeft. Zo mooi dat we voor haar mochten bidden en haar mochten bemoedigen. Ik was blij dat ze open was, want er ligt nog steeds een taboe op aids. Want als mensen het weten wordt je soms toch anders behandeld. Je krijgt bijvoorbeeld een eigen glas om uit te drinken. Nonsense, want daardoor kan je echt geen aids overbrengen. Maar mensen zijn bang. Ik hoop hier na de vakantie met mijn Graad 9 (tieners die ik les geef) wat mee te doen.

Skattebolletjie

Ons lieve nichtje Cassiny groeit goed. Zelfs iets te goed, ze is te zwaar en moet iets minder drinken. Dan ben je 2 maanden en moet je al op dieet... Het is een prachtig kind. Gisteren is ze voor het eerst een dag uit geweest. Ik ben met mijn schoonmoeder, Petrolene, Cassiny en Macy-Lee naar Worchester geweest om de geboorte van Cassiny op te geven, een feestje te vieren bij de Mac en we hebben even geshopt in het winkelcentrum. Het was een leker dagje met mijn schoonfamilie. Weet je wat het mooie is dat de dankbaarheid er van afstraalt. Als je geen auto hebt kom je niet zover hier in Afrika. Zo ze vinden het heerlijk als ze bij ons in de auto kunnen stappen om op pad te gaan.

Kussen

We hebben gisteren een kussentje voor op de bank gekocht. Weet je, van die kleine dingen kan ik zo gelukkig worden. Daar geniet ik enorm van. Die vreugde wil ik gewoon even met jullie delen. Is het niet een heerlijk wollig ding in ons huis?!

Feest!!!!!

Die Sondagmore baie vroeg het die vroue na die graf toe gegaan met reukolie wat hulle reggemaak het. Daar kryg hulle die klip weggerol van die ingang van die graf af. En toe hulle ingaan, het hulle nie die liggaam van die Here Jesus gekry nie. Hulle het nie geweet wat om daarvan te dink nie. Meteen staan daar by hulle twee manne met blink klere aan. Die vroue het groot geskrik en met die gesig na die grond toe gebuig. Toen se die manne vir hulle; Waarom soek julle die Lewende by die dooies? Hy is nie hier nie. Hy is uit die dood opgewek! Amen! Ons hoop dat pase ook in julle lewe waarheid mag wees.

picknick

Een heerlijke ontspannen picknick in de bergen met Yeroslav, Marelize en Nazar.

Computer

Misschien de 3e week in hun leven dat de kinderen een computer zien. Ze zijn zo trots en gemotiveerd als ze achter de computer zitten. Vanmorgen heb ik les gegeven aan graad 4 (groep 5). Heerlijk om met dit groepje te werken. Dit computer lokaal is van grote betekenis op de school, dit zal de kinderen verder helpen voor een betere toekomst.

Donate a brick

De school is een website begonnen!!! Ze zijn nog hevig aan het bouwen, maar leuk om eens een kijkje te nemen: www.donateabrick.blogspot.com Ik zal er later eens iets meer over vertellen.

Heimwee

Heimwee, nooit geweten wat dat woord nu echt betekend. Je kan naar huis verlangen, maar dat is anders. Heimwee doet pijn, zo'n pijn van binnen. De laatste week heb ik echt last van heimwee. Ik mis Nederland, ik mis jullie mooie mensen, ik mis vriendschap, ik mis de IKEA, de kroketten, de HEMA, de zuurkool, de afspraken,de kerk, de direktheid en openheid van de nederlanders, ik mis de vero moda, de kou, de winkels dichtbij je en ik mis zelfs de NS, ja, echt waar. Er zijn behoorlijk wat tranen al gevloeid van de week. Ik begin me nu echt een beetje een vreemdeling te voelen in een andere cultuur. Ik ben echt weg van Nederland en moet hier echt een leven opbouwen met alle mooie dingen wat Afrika brengt, maar ook met de negatieve dingen van de cultuur. Dat zal ik moeten accepteren en mee leren omgaan. Het is een gevecht en soms best eenzaam. Voor het eerst in mijn leven zie ik op tegen de vakantie die gaat komen. Met Pasen heb ik 3 weken vakantie. Normaal zou ik ontzettend veel leuke dingen doen met mams, broer, zus, vrienden. Ik ga iedergeval een dag slapen, in bed liggen en dvd's kijken. Heerlijk!!!! Maar dat doe je ook geen 3 weken lang. Ook heeft de keuken een goeie schoonmaakbeurt nodig. Maar verder zijn er niet zoveel plannen. Ik mis jullie, ik mis jullie echt. Maar zo mooi, elke dag krijg ik weer een knipoog uit de hemel. Maandagmorgen voordat ik naar mijn werk moest vroeg ik aan God: "God alstublieft, bemoedig me vandaag, laat me zien dat U me kan gebruiken hier in Afrika." En weet je, God luistert en geeft antwoorden. Die morgen moest ik de opening doen voor heel de school, daarna voeg de direktrice of een van de collega's iets wilde zeggen. Ik kreeg een golf bemoedigende woorden over me. Ik had er die morgen om gevraagd en God geeft gelijk antwoord. Zo mooi. Ook zei een leerkracht:"Weet je juffrouw Baardman, de kinderen moesten van mij een tekening maken van de juf of meester wie ze erg waarderen en die heel belangrijk voor hun is. En weet je, bijna heel de klas heeft jou getekend." Dit was ook een enorme bemoediging om te horen. Ik kan inderdaad iets betekenen voor deze ontzettend mooie kinderen. Elke dag is een strijd, maar ik mag het samen met God en Abe doen.

Je kan niet heel de wereld veranderen, maar wel iemands wereld!

Gewoon even twee foto's waar ik elke dag loop. Dit gebouw is de dependance van de school. We huren dit gebouwtje van een kerk, maar er zijn problemen. Laatst stonden de 60 kinderen gewoon op straat, letterlijk, omdat de kerk het gebouw gesloten had van de een op andere dag. Onvoorstelbaar toch! Wie zet er nou 60 kinderen op straat, terwijl het onderwijs zo hard nodig is. De andere foto is de weg naar de school. Aan het einde van het pad staat de school, midden tussen de perzikwijngaarden en omgeven door bergen. Is het niet schitterend?! Ik krijg steeds meer en meer een hard voor de school en de kinderen. Ik praat veel met de kids en ook vooral met de wat oudere meiden. Soms breekt het je hart gewoon. Vrijdag vertelde een meisje: 'Juffrouw, mijn moeder had een baby gekregen, maar na een paar dagen is het overleden. Dit was zo erg juffrouw, want we waren allemaal zo blij met de baby.' Ik vroeg vervolgens hoe het kwam dat de baby was overleden en dan krijg je dit als antwoord: Juffrouw, mijn moeder moest heel hard werken van de boer toen ze zwanger was. Ze heeft zo hard moeten werken dat de baby doordoor is overleden.' Verschrikkelijk toch, dit is toch gewoon slavernij. Dat dit gewoon nog kan. En dit is maar een voorbeeld van wat er gebeurt. Veel ouders van deze kinderen, weet je wat hun salaris is,12 euro 50 in de week. En ze werken hard, zo ontzettend hard. Van dat geld moeten ze alles doen. Ik kan wel huilen, maar wat een voorrecht om dan daar op school te werken, de kids het beste te geven. Ik zou ze allemaal wel financieel willen helpen of nieuwe kleren willen geven. Maar dat kan gewoon niet. Ik draag elke dag de uitspraak met me mee: Je kan niet heel de wereld veranderen, maar wel iemands wereld. En dat is zo waar, zo ontzettend waar. Financieel kan ik de kids niet allemaal helpen, maar ik kan ze wel liefde, aandacht geven en vertellen over God, ze bemoedigen en een luisterend oor voor ze wezen, wat vaak nog belangrijker is dan finanaciele ondersteuning. Dit maakt me elke dag weer gemotiveerd om naar mijn werk te gaan.

Check this out!

Nieuwsgierig naar nog meer foto's???? Check this: http://www.miccim.nl/media/005/. Es en Mies hebben deze site gemaakt van hun belevenissen bij ons in Zuid Afrika.

Ons nieuwe autootje!!!!

Hier is hij dan, onze nieuwe auto!!! Is het niet een mooitje :-). We zijn er zo blij mee, want onze andere auto werd slecht, slecht, slecht. Ik was bijna bang dat hij een dag doormidden zou breken en wij op het asfalt zouden zitten. Nou, echt hoor. Als het heel hard had geregend was de hele bodem van de auto nat, roest?!?! Alles rammelde, het water uit de motorkap klotste heen en weer en elke keer waren er weer dingen kapot. Toen kregen we een mooi aanbod van een dealer zonder dat hij de auto had gezien. Onvoorstelbaar, dit was onze kans. En dit is het resultaat, metallic blauwe volkswagen golf. Die bekleding is toch helemaal geweldig, ik kick er echt op. En hij rijdt heerlijk. Wie is de eerste die met ons een ritje komt maken? Dan gaan we door de MAC drive van de Kentucky...haha. Zo, voel je vrij.

WE KOMEN ERAAN!!!

WIJ KOMEN NAAR NEDERLAND!!!Het is werkelijkheid, we hebben de tickets geboekt. We komen om de mooie BABY van David en Rachel te bewonderen. GOD IS GOED, ZO GOED! En we gaan met Bart en Lys een feestje vieren, want die trouwen op 10 oktober. Verder willen we heerlijk bijbeppen met iedereen, heel veel boterhammen met hagelslag eten en natuurlijk de kroketten niet vergeten, naar de vero mode en mijn oude studentenhuisje opzoeken en nog andere vele wilde plannen.......... Pak u agenda erbij, sla hem open bij oktober 2008. Daar komtie, donderdag 2 oktober rond een uur of 11 in de morgen zullen we landen op Schiphol. Grappig he, precies een jaar geleden stonden we daar om afscheid te nemen, tranen van verdriet, nu komen er tranen van blijdschap op diezelfde 2 oktober, maar een jaar later. En op vrijdag 31 oktober zullen we weer moeten vertrekken, maar daar denken we nog niet aan. We hebben er ontzettend veel zin in!!!!

kale kippensoep

Vandaag aan de kale kippensoep en de droge kaakjes. Een virus heeft mijn darmen onderhanden genomen. De dokter heeft me heerlijke pillen gegeven en gezegd dat ik het maar even rustig aan moet doen. Vooral niet te vet eten. Wees maar niet bang hoor dokter, ik moet er niet aan denken om een patatje mayo te eten. Ik ben blij met mijn droge kaakjes!!!!

Dag leukerds!!!!

Jaja, na een maandje was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Op ons afscheidsavondje zien we er nog behoorlijk vrolijk uit, haha. Maar toen ik 's avonds in mijn bed lag kwamen de tranen eruit. Moeilijk om ze weer te laten gaan naar Nederland, maar een zegening dat ze bij ons zijn geweest. Wat een leuke zus en zwager. In zo'n vakantie leer je ze dan ook goed kennen. Nooit geweten dat Esther zo verslaafd was aan Ice tea, muffins en een toetje, nooit geweten dat ze zo van vegen houdt. Nooit geweten dat Mies 's morgens op staat en bijna gelijk weg kan gaan, hij is zo klaar met alles en ziet er dan nog goed uit ook, nooit geweten dat Michel de bommetjes makende man is in een zwembad. Haha, zelfs in de hot springs waar iedereen voor zijn rust komt. Van die kleine dingetjes doen het hem echt. We hebben het leuk gehad, erg leuk.

stoffig pad

Daar loop ik dan, met mijn flesje water, bruine slippertjes in de brandende zon over een stoffig afrikaans pad. Op weg naar de depandance van de school. Ik besef ten diepste even dat ik echt niet meer in Nederland ben, ik besef ten diepste hoe mooi het hier is. Ik kijk om me heen en overal waar je kijkt zijn bergen. Ik ben even niet op mijn werk, maar geniet van de mooiheid van de Afrikaanse natuur. Maar al snel word ik wakker geschud door zingende kinderen in de school. Met mijn stoffige voeten stap ik het lokaal binnen en zie de lachende gezichten. 'Juf, blijft u vandaag bij ons?' Dit is graad 2/3. Dat is hetzelfde als groep 4/5. Dit is zo'n leuk groepje. Heerlijk om met ze te werken. De afgelopen twee weken is er veel gebeurd op mijn werk. Ik heb veel gepraat met de directrice van de school over mijn gevoel en ervaringen, want er komt heel wat op je af. Het is gewoon nog te vroeg, te vroeg om een hele klas kinderen van 4/ 5 jaar les te geven. Het brak me op. Vooral met die kleintjes moet je zoveel met taal, verhalen, liedjes en rijmpjes doen. En ik beheers de taal gewoon nog niet goed genoeg. De directrice heeft heel veel begrip voor me, dus sinds vorige week draai ik een heel ander programma. Erg uitdagend. Ze hebben me gebombardeerd tot computerjuf. Jaja mensen, jullie lezen het goed. Ik en een computerjuf. Iets wat niet helemaal bij elkaar past, maar waar ik de afgelopen week erg van genoten heb. Ik geef les aan de kids van 6 t/m 16 jaar. Dit doe ik wel samen met de leerkracht van de klas zodat ze af en toe wat dingen goed kan verduidelijken in Afrikaans. Maar dankzij mijn ervaringen en kennis vanuit Nederland met computers ben ik echt de expert op school. De meeste leerkrachten weten nog geen eens de aan knop te vinden. Naja, dan ben je dus al snel de expert. En wat ook echt een zegening is, dit is het enigste lokaal op de school met een airco!!!!!!!!!!!!!!! Is dat niet wonderlijk. Verder geef ik remediel teaching aan de kids. Het mooie en leuke hiervan is dat je heel erg persoonlijk bij de kids betrokken bent. En op vrijdagmorgen, en dat is echt een grote uitdaging voor mij, ga ik life skills geven aan graad 9 (15/ 16 jaar). Dat betekend dat ik onderwerpen met ze gaan behandelen zoals alcohol, drugs, sexualiteit, asseriviteit, voorbehoedsmiddelen etc...... Ik ben benieuwd, vrijdag ga ik hiermee beginnen.
Verder ga het hier thuis goed. Ik geniet dit weekend enorm van Abe, we hebben het heerlijk samen. Heerlijk om tijd samen te besteden. Esther en Michel komen dinsdag weer terug van hun trip langs de oost-kaap. We zien weer erg naar ze uit. Ik zie er tegenop om ze weer te laten gaan. We hebben het zo leuk met elkaar, ik heb Michel en Esther echt ontdekt, ze zijn zo leuk, zo ontzettend leuk. Woensdag heb ik nog even lekker een dagje vrij om met ze naar de hot springs te gaan, ff bijbeppen en genieten voordat ze donderdag alweer het vliegtuig nemen. Wat vliegt de tijd, wat is het waardevol geweest. De mooie herrinneringen blijven over en de skype, webcam en email wordt weer werkelijkheid.