Schop onder je kont

Ken je dat gevoel dat je gewoon even een schop onder je kont nodig hebt. Er komt niks uit je, je hebt zin in niks. Maar ja, dat is ook zo zonde van je dag. Ik moet mezelf maar even een schop onder me kont geven. Ik kan gewoon niet bedenken wat we vanavond moeten eten, geen zin in rijst, geen zin in macaroni of aardappels. Wil eigenlijk gewoon even naar de snackbar en een pot appelmoes open maken. Maar ja, dat gaat hier niet zo makkelijk. Waar is de echte snackbar?!?!?!
Deze week is Ella (het meisje waar ik mee werk) ziek, het heeft niet zoveel nut om naar de school te gaan. Dus als ik geen actie onderneem gebeurd er niet zoveel. De week verder was fantastisch, genoeg ondernomen, geen moment van verveling. Maar vandaag lukt het me niet, het lukt me gewoon niet. Zin om Abe vroeg uit zijn werk te halen, zal zijn manager niet zo blij mee zijn, dus doe het maar niet. Straks dan maar een brief tikken naar het gemeentehuis in Ede. Ze zeiden hier in Afrika dat al mijn papieren voor een verlenging van mijn verbijfsvergunning nog in orde zijn, blijkt dat de longfoto's en verklaring van goed gedrag maar een half jaar geldig zijn. Dus maandag maar naar ziekenhuis in Worcester om nieuwe longfoto's te laten maken en ja, verklaring van goed gedrag moet ik in Nederland aanvragen. Wat een rompeslomp, maar we doen maar braaf van wat de wet van ons verlangt. Ik ga nu mijzelf maar even een schop onder mijn kont geven en actie ondernemen.