Wat een stank!

Wat een stank. Ik weet niet hoor wat de afgelopen twee weken met de fabriek hier in ons dorp is gebeurd, maar het stinkt. Het stinkt gigantisch. Net alsof al die perzikken aan het wegrotten zijn. Of het is de warmte die de stank veroorzaakt, want de afgelopen 2 weken is het gemiddeld rond de 35 graden. Het is erg warm, bereid je maar voor Es en Mies en neem je mondkapje mee om de stank te boven te staan, haha. Aan de andere kant is de fabriek ook een zegening. We waren bij jullie op het nieuws hebben we gehoord met onze electrische tijd problemen. Er is een tekort aan electriciteit in Zuid Afrika en nu hebben ze als oplossing bedacht om een aantal uren op een dag in verschillende dorpen de electriciteit uit te zetten. Dit is natuurlijk verschrikkelijk voor zakenlui en winkels. Ze maken gigantische verliezen. Maar Ashton heeft geluk, door de fabriek hebben wij nauwelijks kracht onderbrekingen. Dus hij mag wel stinken zo op zijn tijd, maar aan de andere kant ben ik er erg blij mee. De vriezer en koelkast blijft het gewoon doen, we kunnen gewoon koken op de tijd die wij willen met een heerlijk muziekje daarbij, de airco draait op volle toeren en de fohne blijft het ook doen.
Verder heb ik voor het eerst een hele week gewerkt. Kapot dat ik was. Alleen al elke morgen 6 uur opstaan is heftig en moet ik echt aan gewend raken. Maar heerlijk om bezig te zijn en echt iets mogen te betekenen voor de mensen om me heen. De kinderen hebben echt mijn hart gestolen. Ik had van de week mijn eigen klasje van 18 kinderen. Dat is ook wel even genoeg om te wennen. Want mijn houten klaslokaaltje is erg klein en heb bijna geen speelgoed om mee te spelen voor de kids. De taal beheers ik ook nog niet helemaal en er is ook nog geen electriciteit dus verschrikkelijk warm, want de zon staat heel de dag te branden. Wat ik de dus bijna heel de week heb gedaan is rond 11 uur buiten onder de bomen lesgegeven. Wat muziek en bewegingsspelletjes. Dat was erg leuk.