Jonathan

Jonathan, een prachtige jongen die we kennen van de straat. Hij zwerft altijd maar een beetje rond. Maar als we hem zien klopt ons hart een beetje vlugger, gewoon dat gevoel van compassion. Je kan niet heel de wereld veranderen, maar wel iemands wereld. Abe had al een paar keer met hem gepraat, uitgenodigd voor de kerk. En ja hoor, daar stond hij zondagochtend voor de kerk. Zo bouwen we een relatie op met hem. Maandagavond hebben we hem mee genomen voor een metamorfose. Abe heeft hem eerst mee genomen naar de kapper om al zijn haren af te scheren, daarna had Abe hem meegenomen naar ons huis waar hij wel een half uur in bad heeft gezeten en hij nieuwe schone kleren kon aantrekken. Zijn oude kleren hebben we in een vuilniszak gedaan en ook symbolisch weggegooid: vanaf nu beginnen we opnieuw. Een nieuwe start in het leven. Terwijl hij een bord spaghetti zat te eten hebben veel met hem gepraat en hem bemoedigd. We mochten voor hem bidden en Abe heeft hem later gebracht naar zijn ouders. Dit is moeilijk omdat zijn ouders geen verantwoordelijkheid voor hem nemen, ze hebben een alcohol probleem en Jonathan moet maar zijn eigen zaakjes opknappen. Zijn leven bestaat uit bedelen, erg vernederend. We hebben hem vertelt dat zijn thuissituatie niet meteen zal veranderen, maar als hij wil veranderen moet hij die keuze maken en zullen andere mensen zien dat hij is veranderd. We willen nu een pad samen met hem lopen, hem helpen om de goede keuzes te maken en we willen hem brengen naar de jeugdavonden van de kerk, zodat hij de juiste vrienden om hem heen zal krijgen.

Dit is de nieuwe Jonathan, hij straalde van oor tot oor, hij is zo opgewonden.