Kamp

Wauw, wat een weekend. Het was helemaal leuk. We zijn van het weekend met 26 kinderen op kamp geweest. Samen met Palma en Femke en nog een paar fantastische enthousiaste mensen mochten we ze de tijd van hun leven geven. Het heeft me diep geraakt. Deze kinderen hebben letterlijk niks. Je weet dit, maar als je ze dan ziet en een verhaal achter hun leven hoort, doet dit me pijn. Maar het geeft me zoveel motivatie, energie en blijdschap om deze kinderen het beste te geven. Zij kunnen opdit moment er niets aan doen dat ze in deze zware omstandigheden leven, het is niet hun keuze. Maar het is onze plicht om voor deze kinderen op te staan en voor hun te spreken als ze dit zelf niet kunnen (spreuken 31:8). Kinderen die geen ouders hebben door aids, een kind die heeft gezien dat zijn vader zijn moeder heeft vermoord of ouders die alcohol verslaafd zijn. Kinderen die letterlijk maar 1 broek hebben, kinderen die er zo onverzorgd uitzien, kinderen waar de last van hun leven van afstraalt. Deze kinderen mochten we een onbezorgd, liefdevol, feest weekend geven. We mochten ze vertellen dat ze Papa in de hemel hebben die van ze houdt, we mochten ze bemoedigen en voor ze bidden. Wauw en het allermooiste is dat we niet hier stoppen, we willen ze verder begeleiden en kijken waar de behoefte liggen.