2e week in Afrika

Weer even een berichtje van de familie Baardman. Samen hebben we het erg goed. We genieten echt van elkaar. Heerlijk als hij weer thuis komt uit zijn werk en Abe om me heen te hebben. Ik begin steeds meer aan het Afrikaanse leven te wennen, maar ons hollandse ontbijtje gisteren was toch echt genieten. Thx TT!!!!! Een bruine boterham met kaas en een bruine boterham met vlokken. Onbewust merk ik nu heel erg hoeveel waarde je eigenlijk hecht aan je eigen cultuur. Abe en ik scheppen onze eigen cultuur in huis. Dat is een uitdaging, maar gelukkig zijn we alle twee nietr de moeilijkste en kunnen we goed praten. Ik mis alleen mijn fiets!!!! Echt waar. Wat ik hier doe is zitten, eten of erop uit in de auto. Over een paar maanden ben ik tonnetje rond. Dus plan de campagne......ja Lys en Bart, we volgen jullie goede voorbeeld op. We zijn begonnen met hardlopen. Al een dag hebben we volgehouden, haha. Maar ik ben echt heel gemotiveerd, dit is echt een nieuwe fase in onze relatie. Wordt vervolgd........
Nu na twee weken begint het ook wel te kriebelen om iets te gaan doen. Ik ben de afgelopen weken druk geweest met mensen bezoeken, 2 dokter bezoeken voor visum, papieren regelen voor visum, boodschappen doen (een heel project hoor hier in Afrika),huisvrouw zijn, bloemly de hond heb ik samen met mijn schoonzus gewassen en geknipt, nooit gedacht dat ik dat ooit in mijn leven zou doen. Maar ik begin echt mijn werk te missen. Vanochtend heb ik een kijkje genomen op een afrikaanse school hier, praatje gemaakt met de directeur. Leuke man, ik ben altijd welkom heeft hij gezegd. Alleen toen ik thuis kwam kwamen de tranen. Ik mis Nederland, ik jullie, ik mis de normale gang van zaken. Als ik geen actie onderneem gebeurd er niks, dan zit ik alleen thuis. Elke dag moet ik er weer bewust voor kiezen om erop uit te gaan en onder de mensen te zijn en afrikaans proberen te praten. Maar elke dag is het een keuze en het moet van mezelf anders intergreer ik nooit. Dat kost wel veel energie, maar zie dat het heel belangrijk is.
Gisteren avond kreeg ik een telefoontje van mijn lieftallige zus: ze hebben een ticket geboekt en komen 11 februari!!!! Echt helemaal geweldig, een knipoog uit de hemel. Ze komen mijn verjaardag vieren in Afrika. Zo leuk, Abe was ook gelijk helemaal enthousiast.
Ok, ik ga zo naar de bibliotheek om een lidmaatschap aan te vragen en dan ga ik een leuk afrikaans romannetje halen, goed voor mijn afrikaans. Nog even geduld mensen, maar de ADSL is bijna geregeld en dan kunnen we het blog op een normale manier bijhouden. Drukkie voor jullie allen.