Diep geraakt

Het huis is klein, piepklein, maar erg netjes. Je stapt gelijk het keukentje binnen, wat vervolgens ook de eetkamer en de woonkamer is. Het zal zeker niet groter zijn dan 3 bij 3. Gordijntjes maken de scheiding naar het volgende vertrek, de slaapkamer. We stappen binnen en worden hartelijk begroet. "Welkom, fijn dat jullie er zijn." Adie, een van ons teamleden van de ministry wordt morgen geopereerd, dus we gingen even langs om hem en zijn gezin te bemoedigen. Terwijl we daar voor hun waren, hebben ze mij, zonder dat ze het door hadden enorm bemoedigd. Het bezoekje van gister avond laat me niet los. Na eerst met Adie en zijn vrouw Nettie gekletst te hebben worden de kinderen erbij geroepen. 4 prachtige dochters, eigenlijk zijn het er 5, maar een studeerd in Worchester. Ik dacht: al die kinderen in dit huisje?!?! Ook al waren we er vaker geweest, het raakte me nu zo diep. Ook de verhalen van Adie en Nettie. Vorige week hadden we het over de bijbel van Adie, hij zei: 'ik heb geen bijbel meer. Toen mijn dochter geslaagd was voor haar examen en ging studeren heb ik mijn bijbel aan haar gegeven. Ik vind het belangrijk dat als ze daar op college is ze het Woord van God kan lezen.' Ook het verhaal van Nettie raakt me. Ze werkt al 26 seizoenen in de fabriek. Geen vast werk, want dat is er niet. Een minimum salaris waarvan ze voor al haar 5 kinderen moet zorgen. Ze is nooit verder gekomen dan groep 7. Ook al wilde ze wel verder leren, dat kon gewoon niet, ze moest werken om te overleven. En nog steeds, werken om te overleven. Haar moeder hart raakte me diep. Ze zei: 'als ik een beetje geld heb zal ik eerst schoenen kopen voor mijn dochter, voordat ik het voor mezelf zal kopen.' Wij in Nederland zouden blij zijn als we een weekje vakantie zouden hebben, maar zij was gisteren bezorgd. Misschien sluiten ze de fabriek een week extra. Gevolg, een week geen inkomsten. Gevolg, een moederhart maakt zich grote zorgen, ze moet voor haar kinderen zorgen. Het heeft me diep geraakt, nu ik dit schrijf komen de tranen weer naar boven. Wat zou ik zo graag dit gezin willen helpen. Ze een groter huis willen geven, ze kleren voor de winter willen geven, ze een flinke zakcent willen geven zodat ze genoeg te eten hebben komende winter, Adie een bijbel willen geven. Terwijl mijn hart huilt voor hun, zijn het van die prachtige mensen. Je ziet dat ze in dit alles op God vertrouwen. En wij met hun. In dit alles hebben ze mij enorm bemoedigd en kunnen we veel van ze leren.