maandag 14 april 2008

Ongeluk....

De schrik van mijn leven, in 5 seconden is het gebeurd. Het gaat allemaal zo snel. Ik besef het nog niet helemaal. Nog half shocked schrijf ik nu maar even van me af. Vanmorgen op weg naar school waren we de hoofdpersonen in een ongeluk. Mensen, dat is eng! 2 auto's zijn op ons ingereden. Wonderlijk, wonderlijk zijn er geen gewonden gevallen. Abe had me vanmorgen bij juf Abrahams en haar dochter Angen afgeladen. Ik rij altijd met hun mee naar school zodat Abe de auto mee kan nemen naar zijn werk. Vol goede moed stappen wij en nog een leerling van school in de auto om de eerste dag na de vakantie weer fris te beginnen. Je kent het wel zo'n eerste dag na de vakantie, altijd een beetje spannend. We rijden tussen de wijnboerderijen door zo naar school. Een mooie weg, elke dag zo'n vakantie gevoel. Maar dan opeens een klap, je ziet een paal en een hek op je afkomen, je weet niet wat er gebeurt. Maar ik heb geroepen, Heer stop die auto, want daar staat een hek en een paal. Voordat je het weet staat de auto gelukkig stil. Ik kijk om me heen of de andere ok zijn. Gelukkig, niks ernstigs. Maar dan komt er opeens een grote angst in me op. We moeten uit die auto zien te komen, straks ontploft hij. We kijken om ons heen, maar een deur kan er open. We kruipen allemaal door die deur. Bevend staan we buiten. 2 andere auto's om ons heen. Gelukkig, wonder boven wonder ook daar geen gewonden. God zorgt zo goed. Als je die auto had gezien en hoe we van de weg zijn gedrukt door 2 auto's, daar moesten wel gewonden zijn. Maar God heeft ons echt beschermd. Mijn pols begint nu wel behoorlijk pijn te doen, ik denk dat ik de klap heb opgevangen met mijn pols. Maar dit is maar een kleinigheidje, dat gaat ook wel weer over. Even besef je dan, in 5 seconden kan je leven totaal veranderen. Ik besef nu helemaal, we moeten niet op ons gat blijven zitten, we moeten genieten van ons leven en andere mensen bemoedigen in het leven.Wacht niet om een andere persoon in de bloemetjes te zetten als die dood is, nee, doe het nu, vandaag nog!!!!! Geef een ander complimenten. Je kan nooit genoeg complimenten geven. Het is zo belangrijk om een ander op te bouwen. So, go for it!!!!

4 opmerkingen:

Gerben en Julie zei

Meid toch!!!dat is inderdaad schrikken!!!we mogen echt God dankbaar zijn dat alles ok is!!Hij wil jullie nog houden hier op deze aardbol!!
dikke Hug
Juul

Anoniem zei

Zo zus dat is schrikken! Gelukkig heb jij en de anderen er niks ernstig aan overgehouden! En inderdaad geniet van elke dag!
Gr uit Holland, esther

www.olga.blogspot.com zei

Lief meisje, wat woon je toch ver weg. vette hug, mamma

Anoniem zei

Lieve Mirjam, wat schrikken zeg. Wat ontzettend fijn dat het zo goed is afgelopen. Groetjes Irma