Ontslag

Sjoh, dat is echt niet leuk om te doen. Je ontslag indienen. Na weken van stress, huilbuien en vele huggen en bemoedigingen van Abe die ik echt nodig had, hebben we samen de radicale keuze gemaakt dat ik stop met mijn werk. Het doet me pijn, omdat ik zo'n groot hart heb voor deze boerenkindertjes. Maar dat maakt juist dat ik stop. Ik stem totaal niet samen met de visie van de school. Er gebeuren zoveel goede dingen, maar ook dingen die me zo ontzettend pijn doen. Ik kan en wil niet deel zijn van een school waar dingen gebeuren waar ik het niet mee eens ben. Ik kan het niet accepteren en ik kan mijn ogen niet toemaken, net of er niks aan de hand is. Abe en ik hebben veel gepraat, gehuild en gebeden. En alhoewel het een radicale keuze is en we het geld eigenlijk wel nodig hebben, geloven we dat we de beste keuze hebben gemaakt. We vertrouwen God voor een nieuw werk voor mij. En God praat met ons, Hij zegt: 'Maak je geen zorgen over wat je zult eten of drinken, of over wat je zult aantrekken, Ik zorg voor jullie." En op die belofte mogen we gaan staan. Vandaag heb ik mijn ontslag ingediend, ik heb gepraat met de directrice. We liggen absoluut niet op een lijn, maar het is ok. Ik ga in vrede weg vrijdag. En ik ga nog lekker de komende 4 dagen van deze prachtige kindertjes genieten.