woensdag 12 november 2008

20 weken

Wat gaat dat vlug, we zijn al weer op de helft van onze zwangerschap. We genieten er enorm van en alle kwaaltjes nemen we maar voor lief. Nu ontdek ik nog meer hoe Nederlands ik ben, hoe Nederlands ik denk en wat voor Nederlandse gedachten ik heb van een zwangerschap en de eerste 2 jaar van een kind. Sjonge, dat ligt over het algemeen ver van de afrikaanse gedachten vandaan. Soms zie ik dat als verrijking, waarom doen we het in Nederland zoals we het doen? Daar ooit over nagedacht. Veel dingen doe je uit gewoonte of gewoon omdat iedereen het doet. En soms is die verrijking ver te zoeken en voel ik me alleen staan met mijn gedachten. Alleen al een voorbeeld, waar koop je alle spulletjes? In Nederland zou ik al gelijk naar de HEMA, de IKEA, de H&M en een of andere baby zaak rennen, maar hier?!?! Ik weet het niet zo goed en Abe net zo goed ook niet. En wat heb je allemaal nu nodig? Hier hebben de mensen een badje, een luiertas, flesje, deken, luiers en een paar kleren en natuurlijk allerlei soorten medicijnen en zalfjes (dat is typisch afrikaans). Dat is alles. Maar in Nederland heb je verschrikkelijk veel nodig. Wat is nu echt nodig? En wat willen Abe en ik hierin. Een ding, zowel de kinderen hier als in Nederland worden allebei groot. Kijk maar naar Abe en mij, wij zijn allebei gezond groot. Gelukkig is Abe heel makkelijk en begrijpen we elkaar, maar antwoorden op mijn vragen heeft hij ook niet. De mensen hier zijn alleen al verbaasd over mijn zwangerschapsbroeken, dat hebben ze nog nooit gezien en vinden ze een fantastische uitvinding. Gisteren met mijn schoonmoeder en Macy-Lee naar tweede hands zaakjes geweest voor houten ledikantjes. Dit is ook schaars, want veel mensen hebben hun kind gewoon bij ze in bed voor jaren. En als je op internet gaat google zie je veel van die reisledikantjes. Maar we hebben er een gevonden en als we hem schuren en mooi verven zal het een plaatje zijn. Abe gaat vandaag even kijken en dan nemen we hem maar gelijk mee. Ja, een hele ervaring dus om in een andere cultuur zwanger te zijn. Maar in dit alles heb ik geleerd dat ik vooral mezelf moet blijven en dat Abe en ik samen beslissen. Alle advies is welkom, maar hierin moeten we echt onze eigen cultuur gaan opbouwen.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Tjo, heftig hoor!!
Moeilijk om dit ook weer los te laten. Wat een leerproces is dit voor een moeder en a.s. oma.
Maar..............ik vertrouw jullie hoor!
Gods wijsheid om je eigen cultuur hier in te vinden.
Liefs, mams

Anoniem zei

Hopelijk kan je ondanks het gemis van de Hema, H&M, Ikea en ons natuurlijk toch leuke spulletjes vinden voor jullie babietje!
S6 met zoeken! Gr esther

Anoniem zei

Hai,

Lastig hoor inderdaad lijkt me.
Ik herken van onze OM tijd wel het gemis van Hema's enz, ook al was ik toen niet zwanger :-)

Maarre... als loslaten niet lukt, mag je gerust dingen vragen he? voor geheel subjectief advies van een andere moeder :-)

Leuke blog trouwens!
doei! Martine